RMS Titanic'teki radyonun birincil işlevi, gemi ile diğer gemiler ve kıyı istasyonları arasındaki iletişimi sağlamaktı. Geminin navigasyon, güvenlik ve diğer gemilerle koordinasyon açısından çok önemli olan mesajları gönderip almasına olanak sağladı.
2. Tehlike Sinyalleri:
Radyo, Titanik'in batması sırasında tehlike sinyallerinin gönderilmesinde kritik bir rol oynadı. Gemi bir buzdağına çarpıp batmaya başladıktan sonra, telsiz operatörleri ünlü tehlike sinyali "CQD" ve daha sonra "SOS" göndermek için kablosuz telgrafı (modern radyoların öncüsü) kullandılar. Bu, yakındaki gemilerin ve kıyı istasyonlarının Titanik'in yardımına gelmesine olanak sağladı.
3. Yolcu ve Mürettebat İletişimi:
Radyo yalnızca acil durumlarda kullanılmıyordu; aynı zamanda ana karadaki yolcular ve aileleri arasındaki iletişimi de kolaylaştırdı. Yolcular, geminin kıyı istasyonları ve karadaki telgraf hatları ağlarına bağlı olan radyosu aracılığıyla kişisel mesajlar gönderip alabiliyordu.
4. Haberler ve Hava Durumu Raporları:
Radyo ayrıca Titanik'in haber ve hava durumu güncellemelerini almasına da izin verdi. Bu, gemi mürettebatının navigasyon ve yolcu güvenliği konusunda bilinçli kararlar vermesi açısından önemliydi.
5. Eğlence:
Radyo, işlevsel iletişim amaçlarının yanı sıra yolcular için bir eğlence kaynağı olarak da hizmet ediyordu. Gemideki radyo operatörleri yolculukları sırasında zaman zaman yolcuların keyif alabileceği müzik, haber ve diğer programları dinletiyordu.