1.Uyaran Alımı :Dinleyicinin öncelikle mesajla ilişkili fiziksel uyaranları bir veya daha fazla duyusu (örneğin işitme, görme veya dokunma) yoluyla alması gerekir. Bu, konuşulan kelimeleri, yazılı metni, görsel görüntüleri veya diğer duyusal ipuçlarını içerebilir.
2.Duyusal Kayıt :Alınan uyaranlar duyusal reseptörler (örneğin gözler, kulaklar veya deri) tarafından kaydedilir ve sinir sisteminin işleyebileceği elektrik sinyallerine dönüştürülür.
3.Dikkat :Dinleyici dikkatini mesaja yöneltmelidir. Bu, zihinsel kaynakların (odaklanma ve konsantrasyon gibi) bilinçli veya bilinçsiz olarak gelen uyaranlara doğru tahsis edilmesini içerir.
4.Algı :Mesajın algılanma süreci, beynin kayıtlı duyusal bilgileri yorumlayıp anlamlandırmasıyla gerçekleşir. Bu, gelen uyaranların mevcut bilgi, anılar ve deneyimlerle düzenlenmesini, sınıflandırılmasını ve ilişkilendirilmesini içerir.
5.Mesaj Kod Çözme :Dinleyici, mesajın içeriğini ve yapısını yorumlayarak mesajın anlamını çözmeye çalışır. Bu, kullanılan dilin anlaşılmasını, gönderenin verilmek istenen mesajın anlaşılmasını ve bağlama ve ön bilgilere dayalı çıkarımların yapılmasını içerir.
6.Bellek Depolama :Kodu çözülen mesaj, işlenebileceği ve mevcut bilgilerle bütünleştirilebileceği kısa süreli hafızada geçici olarak saklanır. Bireyin mesaja olan ilgi, dikkat ve katılım düzeyine bağlı olarak, bazı yönler daha sonra geri çağırmak ve hatırlamak için uzun süreli belleğe aktarılabilir.
7.Yanıt Oluşturma :Mesaj algılandıktan ve yorumlandıktan sonra izleyici ona bir tepki veya tepki oluşturabilir. Bu tepki tutum, inanç, davranışta bir değişiklik ya da anlaşma, anlaşmazlık ya da kayıtsızlık gibi duygusal bir tepki olabilir.
Bu adımların mutlaka sıralı olmayabileceğini ve aynı anda veya tekrarlanarak gerçekleşebileceğini unutmamak önemlidir. Spesifik süreçler ve yollar, bireysel hedef kitle üyesinin bilişsel yeteneklerine, dikkat düzeylerine, ön bilgilerine ve mesajın doğasına bağlı olarak değişiklik gösterebilir.