Angeles'ın annesi teselli edilemez ve kendi içine çekilir. Çocuklarını tek başına büyütmenin acısını ve sorumluluğunu kaldıramıyor. İhmalkar ve mesafeli hale gelir, Angeles ve kardeşlerini kendi başlarının çaresine bakmak zorunda bırakır.
Angeles, en büyük çocuk olarak sorumluluğun ağırlığını omuzlarında hissediyor. Annesine ve kardeşlerine karşı güçlü ve destekleyici olmaya çalışıyor ama aynı zamanda öfke ve kırgınlık duyguları da barındırıyor. Kendi acısıyla ve baba figürü olmadan büyümenin zorluklarıyla mücadele ediyor.
Angeles kardeşleri de babalarının ölümünden derinden etkilendiler. Kendilerini kaybolmuş ve yalnız hissediyorlar ve neden onlardan ayrılmak zorunda kaldığını anlamakta zorlanıyorlar. Isabel adındaki en küçük çocuk, özellikle savunmasızdır ve içine kapanık ve yapışkan hale gelir.
Angeles babasının ölümü sadece aile birimlerini parçalamakla kalmıyor, aynı zamanda onları yoksulluğa ve sıkıntıya da sürüklüyor. Evlerini kaybederler ve küçük, sıkışık bir dairede yaşamak zorunda kalırlar. Angeles ve ablası Elena, aileye destek olmak için okulu bırakmak zorunda kalır.
Hikaye boyunca Angeles ve ailesi keder, kayıp ve yoksulluğun zorluklarıyla yüzleşiyor. Birbirlerine güvenmeyi ve ortak deneyimlerinden güç bulmayı öğrenirler. Angeles, bu zor dönemde ailesini bir arada tutmak için elinden geleni yapan dayanıklı ve becerikli bir genç adam olarak ortaya çıkıyor.