1. Kişisel Kin :Abigail, John Proctor'un tekliflerini reddettiği için ona kin besliyor ve bu da karısı Elizabeth'in Abigail'i büyücülükle suçlamasına yol açıyor. Abigail, kendisini cezadan kurtarmak ve Proctor'dan intikam almak için onu ve diğerlerini büyücülüğe bulaşmakla suçlamaya başlar.
2. Güç ve Etki :Abigail, cadı davalarının birincil suçlayıcısı olarak kazandığı güç ve nüfuzun tadını çıkarıyor. Davayı manipüle edebilir ve kişisel hesaplarını çözmek ve başkaları üzerinde kontrol sahibi olmak için suçlamalarını kullanabilir.
3. Kitlesel Histeri :Suçlamalar yayıldıkça ve topluluk korku ve histeriye kapılırken Abigail bu kaosu kendi avantajına kullanabileceğini fark eder. Masum insanları suçlayarak dikkatleri kendi eylemlerinden uzaklaştırabilir ve cadı davalarında önde gelen ses olarak konumunu sağlamlaştırabilir.
4. Doğruluk Duygusu :Abigail gerçek cadıları ortaya çıkardığına ve Tanrı'nın işini yaptığına gerçekten inanıyor olabilir. Dini inançları ve şevki, her ne kadar güdüleri öncelikle kişisel motivasyonlardan kaynaklansa da, bu suçlamaları yapma isteğine katkıda bulunuyor.
5. Günah Keçisi Yapma ve Sosyal Baskı :Toplumsal huzursuzluk ve kaygı zamanlarında, insanların sorunlarının suçunu günah keçisi olarak aramaları yaygındır. Abigail'in suçlamaları topluluğa suçlanacak uygun bir hedef sağlıyor ve onların endişelerini ve hayal kırıklıklarını bu suçlanan kişilere salmalarına olanak tanıyor.
6. İlgi Çekme Arzusu :Abigail aynı zamanda ilgi ve tanınma arzusuyla da motive olabilir. Cadı davalarında merkezi bir rol oynayarak toplumun ilgisini çeken ve güç sahibi bir figür haline gelir.
Abigail'in motivasyonlarının karmaşık ve çok yönlü olduğunu ve eylemlerinin tüm Salem topluluğu için geniş kapsamlı sonuçlara yol açtığını belirtmek önemlidir.