Shakespeare yaygın olarak İngiliz dilinin en büyük yazarlarından biri olarak kabul edilse de eserleri eleştirisiz değildir. İşte Shakespeare'in oyunlarına yöneltilen birkaç yaygın eleştiri:
1. Tarihsel Doğruluğun Eksikliği: Shakespeare, dramatik anlatılarına sığdırmak için sıklıkla tarihsel gerçekleri özgürce kullanırdı. Örneğin, "Richard III" adlı oyununda, adı geçen karakteri deforme olmuş ve şeytani bir kambur olarak tasvir ederken, tarihi kayıtlar onun aslında normal fiziksel görünüme sahip olduğunu öne sürüyor.
2. Kadın Düşmanlığı ve Cinsiyet Rolleri: Bazı eleştirmenler Shakespeare'in oyunlarının kadın düşmanı görüşleri ve stereotipleri sürdürdüğünü, kadın karakterlerin genellikle zayıf, itaatkâr veya mantıksız olarak tasvir edildiğini iddia ediyor. Örneğin, "Hırçın Kızın Evcilleştirilmesi"nde baş kahraman Petruchio, karısı Katherine'i "evcilleştirmek" için sert ve manipülatif taktikler kullanıyor.
3. Karakter Gelişiminin Eksikliği: Bazı eleştirmenler Shakespeare'in karakterlerinin psikolojik derinlik ve karmaşıklıktan yoksun olduğuna ve bunun yerine belirli özelliklerin veya arketiplerin vücut bulmuş hali olarak hizmet ettiğine inanıyor. Örneğin, “Othello”daki Iago ve “Kral Lear”daki Edmund gibi karakterler genellikle net motivasyonları olmayan tek boyutlu kötü adamlar olarak görülüyor.
4. Tesadüflere ve Entrikalara Güvenmek: Shakespeare'in oyunları genellikle hikayeyi ilerletmek için tesadüflere, hatalı kimliklere ve diğer olay örgüsü araçlarına dayanır. Bazı eleştirmenler bu cihazların gerçekçi olmayabileceğini ve olay örgüsünün inandırıcılığını zayıflatabileceğini savunuyor.
5. Dilin ve Retoriğin Aşırı Kullanımı: Shakespeare'in oyunları şiirsel dili ve retorik süslemeleriyle ünlüdür, ancak bazı eleştirmenler bunun modern izleyici için netlik ve erişilebilirlik eksikliğine yol açabileceğini öne sürüyor. Özellikle Elizabeth döneminin diline aşina olmayanlar için bazı pasajların anlaşılması zor olabilir.
6. İntikam ve Şiddet Temaları: Shakespeare'in oyunları sıklıkla intikam ve şiddet temalarını işliyor; bazı eleştirmenler bunları aşırı veya gereksiz buluyor. Örneğin “Hamlet”te kahramanın intikam arayışı bir ölüm ve yıkım döngüsüne yol açmaktadır.
Bu eleştirilerin Shakespeare'in çalışmaları hakkında kesin hükümler olarak alınmaması gerektiğini belirtmek önemlidir. Bir dizi bakış açısını temsil ediyorlar ve Shakespeare'in zamanı ve kültürel geçmişi bağlamında değerlendirilmelidirler. Bununla birlikte, bu eleştiriler onun oyunlarıyla ilgili süregelen tartışmalara ve yorumlara katkıda bulunmuş, eserlerinin ölümünden yüzyıllar sonra bile güncel ve incelemeye açık kalmasını sağlamıştır.