Shelley şiire tarlakuşunun uçuşunu anlatarak ve onu çeşitli doğal nesnelerle karşılaştırarak başlıyor. Kuşun "cennetteki bir yıldız gibi" ve "bedensiz bir neşe gibi" yükseldiğini, uçuşunun "ateş bulutu" ve "kanatlı bir çiçek" kadar hızlı olduğunu söylüyor.
Daha sonra tarlakuşunun şarkısını överek, "gizlenmiş bir şair gibi / Düşüncenin ışığında" olduğunu ve "gecedeki yıldızlar gibi şarkılar saçtığını" söylüyor. Kuşun şarkısının onu duyanlara neşe ve ilham getirdiğini ve "biz zavallı ölümlülere uçmayı öğretecek" güce sahip olduğunu söylüyor.
Shelley, tarla kuşu gibi olmayı ve onun kadar yükseğe uçabilmeyi dilediğini ifade ederek şiiri bitirir. "Bana mutluluğun yarısını öğret / Beyninin bilmesi gereken" diyor ve kendisini "bu ölümlü şeyler küresinin çok üzerinde", dünyanın kısıtlamalarından özgür olabileceği bir yerde uçarken hayal ediyor.
"To A Skylark" doğanın güzelliğini ve müziğin gücünü öven güzel ve lirik bir şiirdir. Bu, Shelley'nin bir şair olarak becerisinin ve doğal dünyaya olan derin takdirinin bir kanıtıdır.