İşte bu yüzden Shakespeare her işte usta olarak kabul edilebilir:
1. Edebi hüner: Shakespeare'in uzmanlığı oyunlar, soneler ve anlatı şiirleri de dahil olmak üzere çok çeşitli edebi biçimleri kapsıyordu. Komediden trajediye, tarihsel temalardan çağdaş temalara kadar çeşitli yazım tarzları ve tekniklerinde uzmanlaştı.
2. Karakter gelişimi: Shakespeare'in karakterleri çok boyutludur ve çok çeşitli insan duygularını, motivasyonlarını ve kusurlarını temsil eder. Bağlanabilir ve karmaşık karakterler yaratma yeteneği, evrensel insan deneyimlerini keşfetmesine olanak sağladı.
3. Tiyatro dehası: Shakespeare'in sahne sanatı ve hikâye anlatma sanatı anlayışı, oyunlarını salt edebiyatın ötesine taşımıştır. İzleyicilerin ilgisini çekmek ve onları hikayelerin içine çekmek için kendi kendine konuşmalar, yan konuşmalar ve dramatik ironi gibi teatral unsurları kullandı.
4. Dil bilgisi: Shakespeare'in geniş bir kelime dağarcığı vardı ve bazı tahminler eserlerinde 20.000'den fazla kelime kullandığını öne sürüyordu. Oyunları, metinlerinin anlamını zenginleştiren ve onları dil açısından çekici kılan kelime oyunları, kelime oyunları, metaforlar ve imgelerle doludur.
5. Kültürel yansıma: Shakespeare'in eserleri genellikle zamanının toplumsal ve kültürel bağlamını yansıtıyordu; sınıf dinamikleri, siyasi entrikalar ve sosyal normlar gibi unsurları bünyesinde barındırıyordu. Oyunları insan toplumunun karmaşıklıklarına ve çatışmalarına ayna tutuyor.
6. Zamansız alaka düzeyi: Yüzyıllar önce yazılmış olmasına rağmen, Shakespeare'in eserleri zamana karşı dayanıklı ve farklı kültürlerdeki izleyicilerde yankı uyandırmaya devam ediyor. Evrensel temaları ve insanlığın durumunu keşfetmesi, onun nesiller boyu geçerliliğini garantiliyor.
Dolayısıyla, Shakespeare'in marangozluk veya mühendislik gibi belirli teknik becerileri olmasa da edebiyat, dil ve insan duygularına olan hakimiyeti onu yaratıcı sanatlar ve hikaye anlatımı dünyasında pek çok zanaatta usta yaptı.