Patronluk: Shakespeare'in oyunculuk şirketi Lord Chamberlain's Men (daha sonra King's Men olarak anılacaktır), hem Kraliçe Elizabeth'in hem de Kral James'in kraliyet himayesini aldı. Bu, onlara belirli ayrıcalıklar tanıyan ve mahkeme etkinliklerinde ve özel toplantılarda sahne almalarına izin veren Kraliyet'in resmi desteğine sahip oldukları anlamına geliyordu.
Saraydaki Gösteriler: Shakespeare'in oyunları sık sık sarayda Kraliçe Elizabeth ve saray mensuplarının önünde oynanırdı. Bu performanslar Shakespeare'in yeteneğini sergiledi ve onun artan itibarına ve başarısına katkıda bulundu.
Kraliyet Övgüleri: Shakespeare, çalışmaları nedeniyle hem Kraliçe Elizabeth'ten hem de Kral James'ten övgü aldı. 1603 yılında, toplanan oyunların ilk folyo baskısını Kral James'e adadı ve hükümdarın himayesini ve desteğini kabul etti.
Tarihsel Dramalar: Shakespeare, İngiliz tarihini yansıtan ve monarşinin önemini vurgulayan birçok tarihi drama yazdı. "Richard II", "Henry IV", "Henry V" ve "Kral Lear" gibi oyunlar güç, liderlik ve siyasi kararların sonuçlarını araştırdı.
Siyasi Alegoriler: Bazı akademisyenler, Shakespeare'in oyunlarının çağdaş olaylar ve figürler hakkında incelikli siyasi alegoriler veya yorumlar içerebileceğini öne sürüyor. Bu, baş karakterin adalet arayışının dönemin siyasi meseleleriyle paralel olabileceği "Hamlet" gibi eserlerde görülebilir.
Kraliyet İmaları ve Karakterler: Shakespeare'in oyunlarında sıklıkla monarşiye ve onun sembollerine göndermeler bulunur. Kral ve Kraliçe gibi karakterler, saray mensupları ve danışmanları, Elizabeth ve Stuart dönemlerinin sosyal hiyerarşisini yansıtan birçok eserinde önemli roller oynamaktadır.
Genel olarak, Shakespeare'in monarşiyle bağlantısı, himaye, sanatsal tanınma ve oyunlarında kraliyet, kraliyet ve güç temalarının araştırılmasıyla karakterize edildi.