1. Hanelerin İsimleri:
Önsözde hane halkı açıkça isimlendirilmiyor ancak onlardan "her ikisi de onur açısından birbirine benzeyen iki hane" olarak söz ediliyor. Belirli soyadları Perde 1'de Montague ve Capulet olarak ortaya çıkıyor.
2. Kadim Kin:
Önsöz, hane halkının nesiller boyunca aktarılan eski ve sürekli bir kin beslediğini ortaya koyuyor. Kan davasının nedeni veya kökeni açıklanmıyor, bu da onun kalıcı doğasına vurgu yapıyor.
3. Sivil Kan Dökülmesi:
Haneler arasındaki çatışmanın Verona şehrinin kamusal alanlarında kan dökülmesine yol açtığı, sivil huzursuzluk yarattığı ve toplumun huzur ve uyumunu tehlikeye attığı vurgulanıyor.
4. Artan Kargaşa:
"Eski kavgadan" kaynaklanan "yeni yaramazlık" ile kan davası tırmanıyor olarak tasvir ediliyor. Bu, mevcut neslin çatışmayı sürdürdüğünü ve daha fazla düşmanlık katmanı eklediğini gösteriyor.
5. Ebeveyn İhmali:
Önsöz, rekabeti kontrol etmede ebeveyn rehberliğinin ve etkisinin olmadığını vurguluyor. Ebeveyn kontrolünün eksik olduğunu ve çocukların dürtüsel ve tutkulu eylemlerinin devam eden kavgayı körüklediğini öne sürüyor.
6. Prens Escalus:
Verona'nın hükümdarı Prens Escalus, düzeni korumaya ve daha fazla şiddeti önlemeye çalışan bir otorite figürü olarak tanıtılıyor. Kan davasına karışan herkes için ağır cezanın - ölüm - verileceği konusunda uyarıyor.
7. Ailelerin Kaderi:
Önsöz, iki hanenin trajik kaderini uğursuz bir şekilde önceden haber veriyor ve "yıldızların, çocuklarının sevgisini mahvettiğini" belirtiyor. Bu tahmin, genç Romeo ve Juliet'in talihsiz aşkının aştığı ve sonunda kan davasını yok ettiği oyunun ana hikayesine işaret ediyor.
Genel olarak Romeo ve Juliet'in önsözü, Verona'nın önde gelen iki hanesi arasındaki köklü çatışmaya zemin hazırlıyor; süregelen şiddeti, ebeveyn kontrolünün eksikliğini ve Montague'lar ile Capulet'ler arasında süregelen düşmanlığın potansiyel sonuçlarını vurguluyor.