1. Gözetim: Hükümet, vatandaşların faaliyetlerini izlemek ve rejimin katı politikalarına uygunluğu sağlamak için kameralar ve mikrofonlar kullanıyor.
2. Propaganda: Hükümet, Hakikat Bakanlığı aracılığıyla medyayı kontrol ediyor ve partinin ideolojisini destekleyen ve halkın algısını rejimin hedeflerine göre şekillendiren propagandayı yayıyor.
3. Düşünce Polisi ve Düşünce Kontrolü: Düşünce Polisi vatandaşların düşüncelerini izliyor ve inançlarını kontrol ediyor. Muhalif fikirler "düşünce suçu" olarak görülüyor ve ağır şekilde cezalandırılıyor. Bu durum bir korku ve otosansür atmosferi yaratarak bireylerin kurallara uymayan görüşlerini ifade etmelerini engelliyor.
4. Yenikonuş: Hükümet, ifade aralığını daraltmak için tasarlanmış sınırlı ve kontrollü bir kelime dağarcığı olan "Yenisöylem"i tanıtarak dili manipüle ediyor. Bu, vatandaşların karmaşık düşünceleri ifade etme ve sistemin otoritesini sorgulama yeteneğini sınırlıyor.
5. Çiftdüşün: Vatandaşlar, aynı anda çelişkili inançlara sahip oldukları bir tür zihinsel manipülasyon olan "çift düşünme"yi uygulamaya teşvik ediliyor. Tutarsızlıkları kabul etmeden, Geçmişin Hakikat Bakanlığı tarafından sürekli manipüle edilmesi gibi çelişkili gerçekleri kabul etmeleri gerekiyor.
6. Geçmişin ve Bilginin Kontrolü: Hükümet, tarihi kayıtlar üzerinde sıkı bir kontrol uyguluyor, tarihi kendi anlatılarına uyacak şekilde değiştiriyor ve yeniden yazıyor. Bu onların güçlerini meşrulaştırmak ve partinin hakimiyetini daha da sağlamlaştırmak için geçmişi manipüle etmelerine olanak tanır.
7. Bireylerin İzolasyonu ve Kontrolü: Sosyal bağlantılar ve kişisel ilişkiler caydırılıyor, bireyler arkadaşlık ve tatmin için partiye bağımlı hale geliyor. Bu, kişisel bağları zayıflatır ve potansiyel muhalefetin oluşmasını engeller.
8. Korku ve Ceza: İktidar en ufak ihlallere bile ağır cezalar uygulayarak korku ortamını sürdürüyor. Vatandaşlar, katı kurallardan sapmanın korkunç sonuçlara yol açacağının ve kurallara uymanın yaygınlaşmasına yol açacağının bilincindedir.