Konu: Austen'in ilk çalışmaları genellikle duygusal ve romantik temalara odaklanırken, yayımlanmış romanları sosyal meseleleri ve insan ilişkilerinin karmaşıklığını ele alır.
Stil: İlk yazıları, popüler Romantik hareketten etkilenen daha coşkulu ve duygusal bir üslup sergiliyordu. Austen, yayınlanan eserlerinde kendine özgü zekası ve sosyal hiciviyle daha ölçülü ve ironik bir ton geliştirdi.
Karakter gelişimi: Austen'in ilk karakterleri idealleştirilmiş ve tek boyutlu olma eğilimindeydi, daha sonraki yaratımlarını karakterize eden psikolojik derinlik ve nüanstan yoksundu. Zanaatını geliştirdikçe daha karmaşık ve bağ kurulabilir karakterler geliştirdi, onların iç mücadelelerini ve motivasyonlarını keşfetti.
Anlatı yapısı: Austen'in ilk çalışmaları, yayınlanmış romanlarıyla karşılaştırıldığında olay örgüsünü oluşturma konusunda daha az ustalık gösteriyordu. Daha sonraki romanlarında mizah, dramatik gerilim ve karakter gelişimini dengeleyen özenle hazırlanmış olay örgüleri yer alıyor.
Diyaloğun kullanımı: Austen'in ilk yazıları, hikayeyi aktarmak için sınırlı diyalog kullanımıyla birlikte daha çok anlatıma ve açıklamaya dayanıyor. Yayınlanan eserlerinde karakter özelliklerini ortaya çıkarmak, olay örgüsünü ilerletmek ve dramatik gerilim yaratmak için diyaloğu ustaca kullanıyor.
Diğer yazarların etkisi: Austen'in ilk çalışmaları, Samuel Richardson ve Frances Burney gibi zamanının popüler yazarlarından büyük ölçüde etkilenmişti. Güven ve deneyim kazandıkça kendine özgü sesini ve tarzını geliştirdi.
Genel olarak, Austen'in ilk kurgu girişimleri onun edebi yeteneğini ortaya koydu ama aynı zamanda geliştirebileceği alanları da ortaya çıkardı. Pratik yaparak, kendini geliştirerek ve sanatına dair artan anlayış sayesinde İngiliz edebiyatının en beğenilen romancılarından biri haline geldi.