"Çim"de Sandburg, yaşamın dayanıklılığını temsil etmek için çim imajını kullanıyor. Şiir, Napolyon Savaşları'ndaki iki büyük savaşa gönderme yapan "Cesetleri Austerlitz ve Waterloo'da yükseklere yığın" dizesiyle başlıyor. Sandburg daha sonra savaş alanında çimlerin nasıl büyüdüğünü, cesetleri nasıl kapladığını ve toprağa nasıl hayat verdiğini anlatıyor. Bu görüntü, ölümün ve yıkımın ortasında bile yeni bir yaşam için hala umut olduğunu gösteriyor.
"Kavanozun Anekdotu"nda Stevens, sanatın doğal dünyayı dönüştürme gücünü temsil etmek için kavanoz görselini kullanıyor. Şiir, basit bir gerçeğin ifadesi gibi görünen "Tennessee'ye bir kavanoz yerleştirdim" dizesiyle başlıyor. Ancak Stevens daha sonra kavanozun etrafındaki manzarayı nasıl değiştirdiğini anlatmaya devam ediyor. Kavanoz doğal dünyanın odak noktası haline geliyor ve kaosa düzen ve güzellik getiriyor gibi görünüyor. Bu imgeler, sanatın dünyayı anlamlandırma ve alışılmışın dışında yeni ve güzel bir şey yaratma gücüne sahip olduğunu öne sürüyor.
Hem "Çim" hem de "Kavanozun Anekdotu" yaşam, ölüm ve sanat hakkındaki karmaşık fikirleri keşfetmek için doğal imgeleri kullanan güçlü şiirlerdir. İki şiir birçok yönden farklı olsa da temaları ve imgeleri açısından bazı önemli benzerlikleri paylaşıyorlar.