- Şiddet ve taciz: Little Rock Nine, beyaz öğrenciler tarafından üzerlerine tükürülmek, çelme takmak, dövülmek ve hatta yakılmak da dahil olmak üzere günlük tehditlere ve şiddete maruz kalıyordu. Ayrıca topluluk üyelerinden, lakap takmak ve linçle tehdit edilmek de dahil olmak üzere taciz ve korkutmalarla karşı karşıya kaldılar.
- Ayırma: Little Rock Nine, Merkez Lisesindeki diğer öğrencilerden ayrı tutuldu. Öğle yemeklerini diğer öğrencilerden farklı bir odada yemek zorunda kaldılar ve ders dışı etkinliklere katılmalarına izin verilmedi. Ayrıca spor etkinliklerinde ve diğer okul etkinliklerinde ayrı oturma düzenine maruz bırakıldılar.
- Yönetimden destek eksikliği: Little Rock Nine okul yönetiminden çok az destek aldı. Müdür Ernest Green öğrencilere karşı anlayışlıydı ancak onları şiddet ve tacizden korumak için fazla bir şey yapamadı. Diğer yöneticiler ya ayrımcılara sempati duyuyordu ya da harekete geçmek konusunda isteksizdi.
- Siyasi muhalefet: Little Rock Nine, yerel ve eyalet hükümetlerinin güçlü siyasi muhalefetiyle karşılaştı. Arkansas valisi Orval Faubus, Little Rock Nine'ın Merkez Lisesine gitmesini engelleyen bir idari emir yayınladı. Arkansas Ulusal Muhafızları emri uygulamak için çağrıldı, ancak Başkan Eisenhower öğrencileri korumak ve okula gidebilmelerini sağlamak için federal birlikler gönderdi.
- Medyanın dikkatine: Little Rock Nine'ın mücadeleleri ulusal çapta ilgi gördü ve medyada belirgin bir şekilde yer aldı. Bu ilgi, hikayelerini dünyanın her yerindeki insanların dikkatine sundu ve ayrımcılık konusuna ilişkin farkındalığın artmasına yardımcı oldu.
Tüm bu mücadelelere rağmen Little Rock Nine sebat etti ve Central Lisesi'nden mezun olmayı başardı. Cesaretleri ve kararlılıkları, ülke genelinde okullarda ayrımcılığın kaldırılmasının yolunun açılmasına yardımcı oldu ve sivil haklar hareketine önemli katkılarda bulundular.