Meksikalı göçmen bir kız olan Esperanza, ailesiyle birlikte Chicago'da köhne bir apartman kompleksinde yaşıyor. Meksikalı olduğu ve İngilizceyi iyi konuşamadığı için onunla dalga geçen Amerikalı çocuklardan kendini dışlanmış ve farklı hissediyor.
Mahallede dolaşırken Esperanza, dört cılız ağacın bulunduğu boş bir arsa keşfeder. Kendini bu ağaçlarla özdeşleştiriyor, çünkü yeni çevresinde kendini bir o kadar küçük ve önemsiz hissediyor. Ağaçları "kendisi gibi sahiplenmeye" karar verir ve onları düzenli olarak ziyaret etmeye başlar.
Esperanza sırlarını ve hayallerini ağaçlarla paylaşıyor. Anne ve babasından Ölüler Günü kutlamasını öğrendiğinde dört cılız ağaç için bir sunak yapar. Ölü ağaçların yeniden canlanacağını umarak sunağın üzerine mumlar, kadife çiçekleri ve şekerler koyar.
Esperanza arkadaşlar edinmeye ve ABD'deki yeni hayatına alışmaya başlarken dört cılız ağacı ziyaret etmeye devam ediyor. İçsel dayanıklılığını temsil eden ağaçlar, kendini keşfetme ve özümseme yolculuğunda ona güç ve rahatlık kaynağı oluyor.
Esperanza sonunda apartman kompleksinden uzaklaşır ve dört cılız ağacın görüşünü kaybeder. Ancak onlarla olan bağlantısından öğrendiği dersleri alır ve hayattaki yeni zorluklarla ve fırsatlarla karşılaştığında bunları yanında taşır.
"Dört Sıska Ağaç" kimlik, aidiyet, kültürel asimilasyon ve ev diyebilecekleri bir yer arayışı temalarını araştırıyor. İki kültür arasında gezinmeye ve yeni bir ortamda kendi sesini bulmaya çalışan genç bir göçmen kızın deneyimlerini ve duygularını anlatıyor.