1. "Kral Henry VI, Bölüm 2"de (Perde 4, Sahne 2), Kasap Dick şöyle diyor:
> "Yapacağımız ilk şey, bütün avukatları öldürelim."
Bu ünlü alıntı, Shakespeare'in döneminde avukatların genellikle yolsuzluk ve sahtekarlıkla ilişkilendirildiği olumsuz algısını yansıtıyor.
2. "Ölçü için Ölçü"de (Perde 2, Sahne 2), keşiş kılığına giren Dük şöyle diyor:
> "En iyi insanların hatalardan oluştuğunu söylüyorlar,
Ve çoğunlukla çok daha fazlası, daha iyi hale gelir
Biraz kötü olduğum için:kocam da öyle."
Bu cümle, iyi insanların bile bazı kusurlara sahip olmanın fayda sağlayabileceğini ve biraz yaramaz veya kurnaz olmanın (avukat gibi) avantajlı olabileceğini öne sürüyor.
3. "Venedik Taciri"nde (Perde 4, Sahne 1), erkek avukat kılığına giren Portia şunları söylüyor:
> "Merhametin niteliği gergin değildir,
Gökten hafif bir yağmur gibi düşüyor
Aşağıdaki yerin üzerine. İki kez kutsanmıştır:
Veren de alan da bereketlenir."
Merhametle ilgili bu ünlü konuşma, avukat gibi davranan, hukuki konularda bile şefkat ve bağışlamanın önemini vurgulayan bir karakterden geliyor.
4. "Onikinci Gece"de (Perde 1, Sahne 5), kendini beğenmiş bir karakter olan Sir Andrew Aguecheek şöyle diyor:
> "Bir zamanlar ben de çok sevilirdim. Bilinsin, buradaki diğer beyler bana 'Üç peni' diye hitap ederdi."
Bu satır, Shakespeare'in zamanında düşük kalitede bir avukatı veya her davayı düşük bir ücret karşılığında üstlenen bir avukatı tanımlamak için kullanılan "üç penilik avukat" terimine atıfta bulunmaktadır.
5. "Hamlet"te (Perde 5, Sahne 1), Hamlet hukuk sistemindeki yolsuzluk ve sahtekarlığı yansıtıyor:
> "Neden, vurulan geyik ağlasın,
Hart'ın sarsılmaz oyunu;
Bazıları izlemeli, bazıları ise uyumalı;
Yani dünyayı kaçar.
Bu, efendim ve bir tüy ormanı (talihimin geri kalanı benimle birlikte Türk'e dönerse), yerle bir edilmiş ayakkabılarımda iki Eyalet gülü, oyuncuların çığlığı içinde bana bir burs kazandırmaz mı efendim?"
Bu kendi kendine konuşmasında Hamlet, dünyaya karşı duyduğu hayal kırıklığını ifade ediyor ve bir grup aktöre katılmayı düşünüyor; bu da, bir oyuncu olarak kariyerin bile yozlaşmış hukuk mesleğine tercih edilebileceğini öne sürüyor.
Bu örnekler, Shakespeare'in eserlerinde avukatları çeşitli şekilde tasvir ettiğini göstermektedir; bu, hem olumsuz stereotipleri hem de kendi döneminde hukuk mesleğiyle ilgili daha olumlu nitelikleri yansıtmaktadır.