Gerçek kafiyeye bir örnek verebilir misiniz?

Gerçek kafiye Bu, her satırın son vurgulu hecesinin ve onu takip eden her şeyin aynı sesli harfe ve benzer bir ünsüz sese sahip olduğu anlamına gelir.

- kedi, yarasa

- görüldü kraliçem

- parlak, hafif

İşte şiirdeki gerçek kafiye örnekleri:

* "Kedi mindere oturdu"

* "Köpek kuyruğunu salladı"

* "Güneş parlıyordu"

* "Ay beyaz parlıyordu"

* "Rüzgar ağaçların arasından esti"

* "Dalgalar kıyıya çarptı"

* "Yıldızlar gökyüzünde parıldadı"

* "Ateş parlak bir şekilde yandı"

* "Baharda çiçekler açtı"

* "Kuşlar ağaçlarda şarkı söyledi"