Şiir su aygırının komik yönlerini vurguluyor, büyüklüğüyle, doyumsuz iştahıyla ve görünürdeki tembelliğiyle dalga geçiyor. Nash, su aygırının "çamurlu bedenini", "korkunç gülümsemesini" ve "nehir yatağı iştahını" tanımlayarak hayvanın hantal doğasını ve çamurda yuvarlanma eğilimini vurguluyor. Şair aynı zamanda su aygırının zarafet eksikliğini de vurguluyor ve onun "hissizce tırıs gittiğine" dikkat çekerek onun devasa görünümü ile oldukça beceriksiz hareketleri arasında mizahi bir karşıtlık yaratıyor.
Üstelik Nash, şiirin komedi etkisini artırmak için kelime oyunu ve kafiye kullanıyor. Mesela su aygırının esnemesini "devasa", dişlerini ise "dişli beyaz" olarak tanımlıyor. Bu şakacı açıklamalar, kafiye şemasıyla birleşerek okuyucuyu eğlenceye katılmaya davet eden neşeli ve eğlendirici bir ton yaratır.
Şiir öncelikle su aygırının fiziksel özelliklerine ve davranışlarına odaklanırken, aynı zamanda daha derin anlamlara da işaret ediyor. Örneğin su aygırının "Hindistan kauçuğu derisi", dayanıklılık ve uyum sağlama yeteneğinin sembolü olarak yorumlanabilir. Ayrıca şiirin kapanış cümlesi olan "Ve bu yüzden su aygırı da var/Onun biraz kibirli havası var", su aygırının alışılmadık görünümüne ve alışkanlıklarına rağmen kendine olan güvenine dair bir yorum olarak görülebilir.
Genel olarak Su Aygırı, hayvanlar alemine kaygısız bir yaklaşım sunan zekice ve eğlenceli bir şiirdir. Ogden Nash'in mizahi gözlemleri ve şakacı dili şiiri hem eğlenceli hem de akılda kalıcı kılıyor ve okuyucuları su aygırının kendine özgü çekiciliğini ve tuhaflıklarını takdir etmeye teşvik ediyor.