1. Kıta:Kıta, bir şiirde diğer satır gruplarından bir boşluk veya girinti ile ayrılan bir satır grubudur. Her kıta genellikle tam bir düşünce veya fikir içerir ve tutarlı bir kafiye şeması veya ölçüyü takip eder.
2. Ayet:Genel kullanımında nazım, bir şiirdeki bir mısra veya mısra grubunu ifade eder. Bununla birlikte, bazı özel şiirsel biçimlerde ayet aynı zamanda bir kıtanın tamamına atıfta bulunmak için de kullanılabilir.
3. Strophe:Strophe, özellikle eski Yunan ve Latin şiirinde dörtlük için kullanılan başka bir terimdir.
4. Kanto:Kanto, Dante'nin İlahi Komedya'sındaki bir destan veya kanto gibi uzun bir anlatı şiirinin ana bölümü veya bölümüdür. Her kanto tipik olarak hikayenin veya anlatının önemli bir bölümünü kapsar.
5. Bölüm:Anlatı şiirinde bölüm, daha geniş anlatı içinde bağımsız bir birim oluşturan farklı bir olaya, olaya veya hikayenin bir kısmına atıfta bulunur.
6. Dörtlük:Dörtlük dört satırdan oluşan bir kıtadır. Dörtlükler sıklıkla sonelerde, ilahilerde ve diğer şiirsel formlarda kullanılır.
7. Tercet:Tercet, üç satırdan oluşan bir kıtadır. Terçetler genellikle üç satırlık kıtaların belirli bir kafiye düzeniyle birbirine bağlandığı bir şiir biçimi olan terza rima'da bulunur.
8. Beyit:İki satırdan oluşan bir kıtadır. Beyitler genellikle bir şiirin veya kıtanın sonunda bir kapanış veya vurgu hissi yaratmak için kullanılır.
9. Satır:Satır, bir şiirdeki tek yatay kelime sırasıdır. Şiirdeki satırlar uzunluk ve ölçü bakımından farklılık gösterebilir ve şiirin genel ritmine ve akışına katkıda bulunabilir.
Tüm şiirlerin bu spesifik bölümlere veya bölümlere sahip olmayabileceğini belirtmekte fayda var. Bazı şiirler kendine özgü yapılara sahip olabileceği gibi geleneksel biçimlerden de sapabilir.