1. Gurur:
Konuşmacı, bir asilzade olarak zenginliğini ve statüsünü gösteren heykeller ve resimler de dahil olmak üzere Rönesans hazinelerinden oluşan koleksiyonunu sergiliyor. Bu mülklere sahip olmaktan ve sergilemekten büyük gurur duyuyor.
2. Kızgınlık:
Konuşmacı, mükemmel bir eşe ilişkin beklentilerini karşılamadığı için son düşes'e kızgındır. Onun fazla özgür ruhlu olduğunu ve kocası olarak kendisine gereken saygıyı göstermediğini ima ediyor. Yabancılarla sohbet ettiği ve evliliklerinin sınırlarının ötesinde hayattan keyif aldığı için onu eleştiriyor.
3. Sahiplenme:
Konuşmacı karısını bir bireyden çok bir mülk olarak görüyor. Pişmanlık ya da pişmanlık gösterseydi onu affedebileceğini ancak bunu yapmadığı için, onun ölümü anlamına gelen aşırı önlem almak zorunda kaldığını belirtiyor.
4. Duygu Eksikliği:
Konuşmacı, duygularını mesafeli ve neredeyse kayıtsız bir tonla aktarıyor. Eşini kaybetmenin üzüntüsünü ya da üzüntüsünü dile getirmiyor. Bunun yerine olayları ve duyguları sakin bir şekilde, objektif bir şekilde anlatıyor.
5. Manipülasyon ve Kontrol:
Konuşmacının son düşesini tasvirinde bir manipülasyon ve kontrol duygusu var. Olaylara kendi bakış açısını yansıtan, kadının bakış açısını veya failini göz ardı eden tek taraflı bir anlatı çiziyor.
Genel olarak konuşmacının son düşesine karşı tutumu, gurur, kırgınlık, sahiplenme ve gerçek duygusal bağ eksikliği gibi karmaşık ve sorunlu duygularını ortaya koyuyor.