1. Yerinden Edilme ve Kayıp: Şiir, kahramanın evlerinden ayrılıp çeşitli yerlerde dolaşırken yaşadığı yerinden edilme deneyimini anlatarak başlıyor. "Gezindim ve dolaştım/ta ki bir yere gelene kadar/daha önce hiç bulunmadığım/çadırlardan oluşan bir şehir" dizeleri, konuşmacının kendisini alışılmadık bir bölgede bulması nedeniyle bir kayıp ve belirsizlik duygusu uyandırıyor.
2. Görünmezlik: Kahraman, şehirde bir görünmezlik ve anonimlik duygusu hisseder; bu, "Sokaklarda yürüdüm/gölgeler arasındaki bir gölge gibi" gibi dizelerle örneklenir. Bu, gözden kaçırıldığını ve toplumdan kopuk olduğunu hisseden birçok marjinal bireyin deneyimini yansıtıyor.
3. Anılara Sabitlenmek: Yerlerinden olmalarına rağmen konuşmacı teselliyi anılarında ve kültürel köklerinde buluyor. "Anılarımı sırtımda bir bohçada taşıdım/salyangozun kabuğunu taşıması gibi" gibi dizeler, kimlik ve aidiyet duygusunun sürdürülmesinde kişisel geçmişin ve mirasın önemini vurguluyor.
4. Yeniden bağlanma: Konuşmacı sonunda "karanlık yüzler"den oluşan bir topluluğa ait bir yer bulur ve kültürel miraslarıyla yeniden bağlantı kurma duygusunu deneyimler. "Halkımı buldum/şehrin göbeğinde" dizeleri, kişinin kendini keşfetme ve kimliğini onaylama sürecini çağrıştırıyor.
5. Kalıcı Ruh: Şiir, konuşmacının "Ben hala buradayım/hala dans ediyorum" demesiyle dirençli ve meydan okuyan bir tonla bitiyor. Bu, kahramanın yer değiştirme ve yabancılaşma deneyimlerine rağmen sebat etmeye devam etmesi nedeniyle bir güç ve dayanıklılık mesajı iletiyor.
Genel olarak 'Anchorage', yer değiştirme, kayıp ve ait olma arayışı temalarını araştırırken aynı zamanda kimlik ve amaç duygusunu sürdürmede hafızanın, kültürel mirasın ve topluluğun gücünü de vurguluyor.