1. Aboul-Qacem Echebbi'nin "Yaralı Zeytin Ağacı" (çeviren:John Heath-Stubbs):
Susuzlar vadisinde, çorak tepenin yamacında
Yaralı bir zeytin ağacı çaresizlik gözyaşları dökerek duruyor.
Bir zamanlar meyvelerle dolu olan dalları şimdi gevşek ve çıplak bir şekilde asılı duruyor.
Ve kökleri güneşe ve havaya maruz kalıyor.
Rüzgâr yaprakların arasında uğulduyor, kuşlar uçup gidiyor,
Ve ağaç üzüntüsünde ve acısında yalnızdır.
Ama yine de elementlere meydan okuyarak ayakta duruyor,
Umutsuzluk diyarında cesaret ve umudun sembolü.
2. Ali Douagi'nin "Tunus Yasemini" (Will Derusha tarafından çevrilmiştir):
Güneşle ıslanan kıyıların ülkesinde,
Akdeniz'in gürlediği yerde,
Nadir bir zevk çiçeği büyüyor,
Tunus Yasemini, saf ve beyaz.
Yaprakları yumuşak, kokusu tatlı,
Aşkın sembolü, tam bir neşe,
Her bahçede yerini bulur,
Mekana zarafet ve güzellik katar.
3. Mustapha Khraief'in "Ülkeme" adlı eseri (çeviren:John Heath-Stubbs):
Ey Tunus, ülkem, doğduğum topraklar,
Seni tüm kalbimle ve tüm ruhumla seviyorum.
Güneşin öptüğü kumsallarınız ve masmavi sularınız,
Bereketli tarlalarınız ve görkemli dağlarınız,
Gururlu geçmişiniz ve canlı kültürünüz,
Bütün bunlar bir Tunuslu olarak bana gurur veriyor.
Güneyin çöllerinden kuzeyin kıyılarına,
Kalabalık şehirlerden sakin köylere,
Sen çeşitliliğin ve güzelliğin ülkesisin,
Misafirperverliğin ve dostluğun ülkesi.
Daima özgür ve bağımsız kalmanız için dua ediyorum.
Arap dünyasında bir umut ve ilerleme ışığı.
Her zaman huzur içinde olmanızı ve halkınızın refah içinde olmasını dilerim.
Ey Tunus, ülkem, sevgili evim.