1. Kişisel Düşünce :Shakespeare, The Tempest'i yazdığında kariyerinin sonuna yaklaşıyordu ve oyun onun kendi hayatı, ölümlülüğü ve mirasına dair düşüncelerini yansıtıyor. Prospero'nun affetme, uzlaşma ve büyüyü bırakma kararı yolculuğu boyunca Shakespeare kendi sanatsal yolculuğu, çatışmaları ve bırakma süreci üzerine düşünüyor olabilir.
2. Gücün ve Bağışlamanın Keşfi :Oyun, güç, intikam, uzlaşma ve bağışlama gibi karmaşık temaları ele alıyor. Sürgündeki Milano Dükü Prospero, büyülü ada ortamının sakinlerini kontrol etmek için sihir kullanıyor. Ancak oyun ilerledikçe merhameti, bağışlamayı ve barışı kucaklamayı öğrenir ve sonunda gücünden vazgeçerek sıradan dünyaya dönmeyi seçer.
3. Siyasi Alegori :Bazı akademisyenler Fırtına'yı, Kral I. James'in 1603'te İngiliz tahtına çıkışına gönderme yapan siyasi bir alegori olarak yorumluyorlar. Oyunun düzen, uyum ve haklı hükümdarın tekrar iktidara gelmesine yaptığı vurgu, Shakespeare'in yeni kralı memnun etme arzusunu yansıtıyor olabilir. onun mahkemesi.
4. Türle Denemeler :Fırtına romantizm, komedi ve sihir unsurlarını harmanlayarak onu Shakespeare'in daha deneysel eserlerinden biri haline getiriyor. Shakespeare muhtemelen farklı dramatik gelenekleri keşfetmek ve izleyicileri için benzersiz ve büyüleyici bir tiyatro deneyimi yaratmak istiyordu.
5. Sahneye Veda :Fırtına genellikle Shakespeare'in profesyonel bir oyun yazarı olarak sahneye vedası olarak kabul edilir. Oyunda dördüncü duvarı yıkan, doğrudan seyirciye seslenen karakterlerin birkaç örneği yer alıyor ve Prospero'nun söylediği sonsöz, Shakespeare'in seyirciye yaptığı bir veda konuşması olarak görülüyor.