1. Atonalite:Schoenberg, geleneksel tonal merkezleri ve hiyerarşileri reddeden, armonik ve melodik keşif için yeni olasılıklar açan bir kompozisyon yöntemi olan atonalite tekniğini geliştirmesiyle tanınır.
2. On İki Ton Tekniği:Schoenberg, seriizm olarak da bilinen, herhangi bir tona ayrıcalık tanımadan kromatik skalanın on iki tonunun tamamının düzenlenmesini ve değiştirilmesini içeren on iki ton tekniğini tasarladı. Bu teknik, atonal müzik bestelemeye sistematik bir yaklaşım sağladı ve sonraki birçok bestecinin çalışmalarını etkiledi.
3. Müzikte Ekspresyonizm:Schoenberg, yoğun duyguları ve öznel deneyimleri alışılmadık müzik formları ve teknikleriyle aktarmayı amaçlayan müzikteki Ekspresyonist hareketin önde gelen isimlerinden biriydi. "Pierrot Lunaire" gibi ilk çalışmaları bu dışavurumcu yaklaşıma örnek teşkil ediyor.
4. Orkestra yeniliği:Schoenberg'in "Gurre-Lieder" ve "Verklarte Nacht" gibi orkestral çalışmaları, yeni tınıları, dokuları ve sesleri keşfederek orkestrasyonu yenilikçi kullanmalarıyla tanınır.
5. Müzik teorisi:Schoenberg'in teorik yazıları, özellikle de ufuk açıcı çalışması "Theory of Harmony", müziği anlamak ve analiz etmek için yeni bir çerçeve sundu, geleneksel tonal armoniye meydan okudu ve atonal müziğin yapısal ilkelerine dair içgörüler sağladı.
6. Serializm ve savaş sonrası müzik üzerindeki etkisi:Schoenberg'in fikirlerinin sonraki nesil besteciler üzerinde derin bir etkisi oldu. Onun on iki ton tekniği, savaş sonrası dönemde önemli bir kompozisyon eğilimi olan seriizmin temeli oldu. Onun etkisi Anton Webern, Alban Berg, Pierre Boulez ve Igor Stravinsky gibi bestecilerin müziğinde duyulabilir.
7. Öğretme ve mentorluk:Schoenberg, aralarında John Cage, Alban Berg ve Anton Webern'in de bulunduğu birçok önde gelen besteci ve müzisyene kendini adamış bir öğretmen ve akıl hocasıydı. Pedagojik çalışmaları modern müzik eğitiminin gelişimine önemli katkılarda bulunmuştur.