İnsan işitilebilir aralığı, insan kulağının duyabileceği ses frekanslarının aralığıdır. Bireyler arasında farklılıklar olmasına rağmen yaklaşık 20 Hz'den 20.000 Hz'e kadar uzanır. Aralığın alt sınırını kulağın mekanik özellikleri belirlerken üst sınırını ise işitme sisteminin sinirsel işleme yetenekleri belirler.
İnsanın işitilebilir aralığı tekdüze değildir. Kulak, yaklaşık 2.000 ila 5.000 Hz arasındaki orta frekans aralığındaki seslere en duyarlıdır. Bunun nedeni kulağın frekans tepkisinin orta kulak kemiklerinin (çekiç, örs ve üzengi) rezonansıyla şekillenmesidir. Bu kemikler orta frekans aralığındaki sesleri güçlendirir ve daha yüksek ve düşük frekanslardaki sesleri azaltır.
İnsanın işitilebilir aralığı da yaştan etkilenir. İnsanlar yaşlandıkça yüksek frekans aralığında işitme duyusunu kaybetme eğilimi gösterirler. Bunun nedeni, iç kulaktaki tüylü hücrelerin hasar görmesi ve sesin sinirsel işlenmesindeki değişiklikler de dahil olmak üzere bir dizi faktördür.
Hayvanların Duyulabilir Aralıkları
Hayvanların işitilebilir aralıkları büyük ölçüde değişir. Yarasalar gibi bazı hayvanlar 100.000 Hz'e kadar olan sesleri duyabilirken, filler gibi diğerleri yalnızca 20 Hz'e kadar olan sesleri duyabilirler. Belirli bir hayvanın işitilebilir aralığı, kulağın boyutu, kulak kanalının şekli ve işitsel sistemin sinirsel işleme yetenekleri dahil olmak üzere bir dizi faktör tarafından belirlenir.
İnfrason ve Ultrason
Infrasound insanın işitebileceği aralığın altındaki ses, ultrason ise insanın işitebileceği aralığın üzerindeki sestir. Infrasound, depremler, volkanlar ve rüzgar türbinleri dahil olmak üzere çeşitli kaynaklar tarafından üretilebilir. Ultrason, yarasalar, yunuslar ve tıbbi görüntüleme cihazları dahil olmak üzere çeşitli kaynaklar tarafından üretilebilir.
İnsanlar infrasound ve ultrasonu duyamasa da bu seslerin vücutta çeşitli etkileri olabilir. Infrasound mide bulantısına, baş dönmesine ve kaygıya neden olabilirken, ultrason kulaklara ve diğer dokulara zarar verebilir.