Araçlar: Çin müziğinde genellikle guzheng (kanun), pipa (lavta) ve erhu (iki telli keman) gibi enstrümanlar bulunurken, Japon müziğinde genellikle koto (kanun), shamisen (üç telli lavta) gibi enstrümanlar bulunur. ) ve taiko (davul).
Ölçekler: Çin müziği tipik olarak oktav başına beş notadan oluşan pentatonik ölçekler kullanırken, Japon müziği genellikle oktav başına yedi notadan oluşan heptatonik ölçekler kullanır.
Melodi: Çin melodileri daha süslü ve ayrıntılı olma eğilimindeyken, Japon melodileri genellikle daha basit ve anlaşılırdır.
Ritim: Çin müziği genellikle güçlü, sürükleyici bir ritme sahipken, Japon müziği senkopun sıklıkla kullanılmasıyla ritim açısından daha çeşitli olabilir.
Uyum: Çin müziği geleneksel olarak Batılı anlamda armoni kullanmazken, Japon müziği bazen Batı tarzı armoniyi bünyesinde barındırır.
Vokaller: Çince vokaller genellikle yüksek, nazal bir kaliteyle karakterize edilirken, Japonca vokaller genellikle daha yumuşak ve pürüzsüzdür.
Şarkı Sözleri: Çince şarkı sözleri genellikle doğa, aşk ve sosyal yorum temalarına odaklanırken, Japonca şarkı sözleri kişisel deneyim, tarih ve folklor gibi çok çeşitli konuları kapsayabilir.
Performans stilleri: Çin müziği genellikle oturarak icra edilirken, Japon müziği ayakta durma, diz çökme ve oturma gibi çeşitli pozisyonlarda icra edilebilir.
Elbette bunlar sadece genel eğilimler ve hem Çin hem de Japon müziğinde büyük farklılıklar var. Ek olarak, iki müzik geleneği arasında çok fazla çapraz tozlaşma mevcut olduğundan, belirli bir müzik parçasının Çince mi yoksa Japonca mı olduğunu kesin olarak söylemek her zaman kolay değildir.