Keman dinamikleri geleneksel olarak müzisyenler tarafından geniş çapta tanınan ve anlaşılan İtalyan müzik terimleri kullanılarak belirtilir. Bu terimler kemancıya, çaldıkları sesin nasıl değiştirileceği konusunda özel talimatlar sağlar. Keman müziğinde kullanılan bazı yaygın dinamik terimler şunlardır:
1. Pianissimo (s.): Bu terim "çok yumuşak" anlamına gelir ve kemancının çok düşük sesle çalması gerektiğini belirtir.
2. Piyano (p): Bu terim "yumuşak" anlamına gelir ve pianissimo'dan biraz daha yüksek ses seviyesini belirtir.
3. Mezzo piyano (mp): Bu terim "orta derecede yumuşak" anlamına gelir ve ses yüksekliği açısından piyano ile forte arasında yer alır.
4. Forte (f): Bu terim "yüksek" anlamına gelir ve piyanoya kıyasla ses seviyesinde önemli bir artışı belirtir.
5. Fortissimo (ff): Bu terim "çok gürültülü" anlamına gelir ve müzik dinamiğindeki en yüksek ses seviyesini temsil eder.
6. Kreşendo (kreşen veya <): Bu terim, müziğin belirli bir pasajı veya bölümünde ses yüksekliğinin kademeli olarak arttığını belirtir.
7. Azalma (azalma veya>): Bu terim, müziğin belirli bir pasajı veya bölümünde ses yüksekliğinin kademeli olarak azalmasını belirtir.
Kemancılar bu dinamikleri çalımlarında bir müzikalite ve ifade duygusu yaratmak için kullanırlar. Farklı pasajların ses yüksekliğini değiştirerek önemli müzikal temaları vurgulayabilir, gerilim ve rahatlama yaratabilir ve müziğin duygusal amacını aktarabilirler.
Keman müziğindeki dinamiklerin öznel olduğunu ve farklı icracılar tarafından biraz farklı şekilde yorumlanabileceğini belirtmekte fayda var. Ek olarak, bazı çağdaş besteciler belirli müzik efektleri elde etmek için geleneksel olmayan dinamik işaretler kullanabilirler.