Gregoryen ilahisi, Orta Çağ Avrupa'sında geliştirilen, Batı Hıristiyanlığında tek sesli, eşliksiz kutsal şarkının bir biçimidir. Solistler tarafından veya koro tarafından söylenebilir. Gregoryen ilahisi, adını geleneksel olarak 6. yüzyılda kanunlaştırmasıyla tanınan Papa I. Gregory'den almıştır.
Gregoryen ilahisi, hexachord adı verilen sınırlı bir perde aralığının kullanılmasıyla karakterize edilir. ve melisma kullanımıyla , tek hecede birden fazla notanın söylenmesi. Gregoryen ilahilerinin melodileri genellikle mezmur tonlarına dayanmaktadır. Mezmurları okumak için kullanılan basit melodik formüller.
Gregoryen ilahisi, Roma Katolik Kilisesi'nde Ayin kutlamaları ve diğer ayin törenleri için kullanılır. Aynı zamanda Anglikan Kilisesi ve Lutheran Kilisesi gibi diğer bazı Hıristiyan mezheplerinde de kullanılır.
Gregoryen ilahisi, Batı tarihindeki en önemli ve etkili müzik biçimlerinden biri olarak kabul edilir. Güzelliği, maneviyatı ve onu söyleyenler arasında bir topluluk ve birlik duygusu yaratma yeteneği nedeniyle övüldü.