* Gereksiz: Anlatının karakterlerin düşünceleri veya olaylar hakkında daha geniş bir yorum hakkında fikir verdiği "ofis" veya "modern aile" gibi şovların aksine, muzafferdeki anlatım nadiren anlamlı bir şey ekler. Genellikle sadece "Tori seçmelerden endişe duyuyordu" ya da "Jade Beck'e kızdı" gibi açıktır.
* doğal olmayan: Anlatım bazen zorlanmış ve yersiz hissediyor, özellikle de diyalogdan veya görsellerden zaten açık olan bir şeyi tanımlamak için bir sahneyi kesintiye uğrattığında. Gösterinin akışını bozar ve dikkat dağıtıcı olabilir.
* Karakter eksikliği: Ses-kapanma, herhangi bir karaktere atfedilmez ve anlatıcı ile ekranda ortaya çıkan olaylar arasında bir kopukluk oluşturur. Bir karakterin perspektifinden ziyade dağınık bir ses gibi geliyor.
* Tutarsızlık: Anlatım sporadiktir, bazı bölümlerde ortaya çıkar ve diğerlerinde kaybolur. Bu tutarsızlık, zorla ve yapay olma hissine daha da katkıda bulunur.
Anlatma için olası nedenler:
* Erken Nickelodeon Style: Muzaffer, Nickelodeon'un sıklıkla sesli bir anlatım gösterdiği bir dönemde yayınlandı, muhtemelen bir tuhaflık duygusu oluşturmanın veya izleyicileri hikaye boyunca yönlendirmenin bir yolu olarak.
* "havalı" olmaya çalışıyorum :Sout-off, gösteri için ilginç, kendini tanıyan bir ton yaratma girişimi olabilirdi. Ancak, sonuçta diğer bağlamlarda olduğu kadar iyi çalışmaz.
* Yaratıcı bir deney: İçerik oluşturucular ilk bölümlerde seslendirmeyi deneymiş olabilir ve şov ilerledikçe onu aşamaya karar vermiş olabilirler.
Nihayetinde, muzafferdeki seslendirmenin "garip" olup olmadığı özneldir. Bazı izleyiciler onu büyüleyici veya eğlenceli bulabilirken, diğerleri dikkat dağıtıcı veya gereksiz bulabilir. Her zaman takdir edilmese bile, şov için biraz benzersiz bir lezzet katan unsurlardan biridir.