1. Performans pratiğinde ek (artikülasyon veya ifade olarak da bilinir), notaların birbirine nasıl bağlandığını veya birbirinden nasıl ayrıldığını ifade eder. Farklı ek türleri şunları içerir:
- Yanıt: Notalar sorunsuz bir şekilde çalınır ve aralarında gözle görülür herhangi bir boşluk olmadan bağlanır.
- Sürekli: Notalar kısa ve müstakil olarak çalınır ve her nota arasında hafif bir ara verilir.
- Tenuto: Notlar, gözle görülür bir kısalma olmaksızın tam değerleri ile tutulur.
- Porto: Notalar hafif bir aralıkla çalınır ancak staccato kadar kopuk değildir.
2. Müzik teorisinde bağlanma aynı zamanda akorlar veya müzik cümleleri arasındaki ilişkiye de işaret edebilir. Örneğin, önceki akor veya cümleyle yakından ilişkili olan bir akorun eklendiği söylenir. Bu, ses yönlendirme, armonik ilerlemeler veya diğer kompozisyon teknikleriyle başarılabilir.
3. Müzik analizinde bağlanma, bir müzik parçası ile dinleyicisi arasındaki duygusal veya psikolojik bağlantıyı ifade edebilir. Bu bağlantı melodi, armoni, ritim, enstrümantasyon gibi çeşitli müzikal unsurlarla oluşturulabilir.
Genel olarak müzikte bağlılık, notaların, akorların ve müzik cümlelerinin bağlanma veya ayrılma yollarını ve ayrıca müziğin dinleyiciler üzerinde yaratabileceği duygusal etkiyi kapsar.