Romantik müzik duygusal ifadesi, dramatik jestleri ve zengin orkestrasyon kullanımıyla karakterize edilir. Romantik besteciler genellikle edebiyattan, sanattan ve doğadan ilham alırlar ve müzikleri çoğunlukla özlem, melankoli ve idealizm duygusunu yansıtır. En ünlü Romantik bestecilerden bazıları Beethoven, Brahms, Chopin, Schubert ve Çaykovski'dir.
Modern müzik 19. yüzyılın sonlarında ve 20. yüzyılın başlarında ortaya çıkan çok çeşitli stil ve teknikleri kapsayan geniş bir terimdir. Modernist besteciler atonalite, çoktonluluk ve dizisellik gibi yeni müzikal ifade biçimlerini denediler. Ayrıca sıklıkla Batılı olmayan müzik geleneklerinden de ilham alıyorlardı ve müzikleri çoğunlukla parçalanma, uyumsuzluk ve kaygı duygusunu yansıtıyordu. En ünlü Modernist bestecilerden bazıları Schoenberg, Berg, Webern, Stravinsky ve Bartok'tur.
Ayrıca Zarathustra'nın 1896'da bestelenmesi, onu Romantik dönemin sonu ve Modern dönemin başlangıcına yerleştirir. Parça, tamamı Romantik müziğin karakteristik özelliği olan zengin orkestrasyon, dramatik jestler ve duygusal ifade kullanımıyla karakterize edilir. Ancak eser aynı zamanda atonalite kullanımı ve parçalı yapısı gibi modern müziğin karakteristik unsurlarını da içeriyor. Bu nedenle, Ayrıca Sprach Zerdüşt, Romantik ve Modern dönemler arasındaki uçurumu kapatan bir geçiş çalışması olarak değerlendirilebilir.