Vurmalı çalgılar iki ana kategoriye ayrılabilir:
* İdiofonlar: Bu enstrümanlar, enstrümanın gövdesi titreştiğinde ses üretir. İdiofon örnekleri arasında ksilofonlar, marimbalar ve çanlar bulunur.
* Membranofonlar: Bu enstrümanlar, davul derisi gibi gerilmiş bir membran titreştiğinde ses üretir. Membranofonların örnekleri arasında davullar, bongolar ve timpani bulunur.
Vurmalı çalgılar, klasikten rock'a, caza kadar çok çeşitli müzik türlerinde kullanılmaktadır. Çoğunlukla ritim ve nabız sağlamak için kullanılırlar ancak melodik ve armonik amaçlarla da kullanılabilirler.
En yaygın vurmalı çalgılardan bazıları şunlardır:
* Davullar: Davul, en popüler vurmalı çalgı türüdür. Çeşitli şekil ve boyutlarda olabilirler ve sopalarla, tokmaklarla veya ellerle çalınabilirler.
* Ziller: Ziller, parlak, çarpıcı bir ses üretmek için birbirine vurulan metal disklerdir. Genellikle rock, pop ve caz müziğinde kullanılırlar.
* Ksilofonlar: Ksilofonlar, tokmaklarla vurulan bir dizi ahşap çubuktan yapılmış aletlerdir. Klasik ve halk müziğinde sıklıkla kullanılırlar.
* Marimbas: Marimbalar ksilofonlara benzer ancak boyutları kademeli olan ahşap çubuklardan yapılmıştır. Latin müziğinde sıklıkla kullanılırlar.
* Çanlar: Ziller, vurulduğunda çınlama sesi çıkaran metal aletlerdir. Klasik ve halk müziğinde sıklıkla kullanılırlar.
Vurmalı çalgılar herhangi bir müzik topluluğunun hayati bir parçasıdır. Ritim, nabız ve melodi sağlarlar ve her türlü müzik performansına bir miktar heyecan ve enerji katabilirler.