Beethoven, orkestra ve oda grupları için senfoniler, sonatlar ve diğer eserler yazan sağır bir müzisyendi. 20'li yaşlarının sonlarında işitme duyusunu kaybetmeye başladı ve 44 yaşında tamamen sağır oldu. İşitme kaybına rağmen en ünlü eserlerinden bazılarını bu dönemde besteleyebildi.
Beethoven'ın müzik bestelemeye devam ettiğine inanılıyor çünkü bu onun tutkusuydu ve bunda teselli ve neşe buluyordu. Müziğe olan sevgisi o kadar büyüktü ki işitme kaybının küçük bir aksilik olduğunu düşünüyordu. Bunun kendisini tanımlamasına izin vermedi ve bunun yerine bunu daha güzel ve güçlü müzik eserleri yaratmak için motivasyon olarak kullandı.