15. yüzyılda müzik matbaasının icadı, Rönesans dönemi bestecileri, müzik yayıncıları ve icracıları üzerinde derin bir etki yarattı. Matbaanın ortaya çıkışından önce müzik elle yazılıyordu; bu, kopyaların doğruluğunu sınırlayan sıkıcı ve zaman alıcı bir süreçti ve bu nedenle rönesans sırasında karmaşık çok sesli kompozisyonların geniş dağılımını engelliyordu.
Müzik basımıyla müzik notaları seri üretilebilir, bu da müziğin standardizasyona ve daha geniş bir izleyici kitlesine yayılmasına olanak tanır. Bu, müziğin bulunabilirliğini ve dağıtımını büyük ölçüde artırdı ve bir kopyacıya parası yetmeyenlerin bile yeni bestelere sahip olmasına ve bunları incelemesine olanak tanıdı. Sonuç olarak besteciler daha geniş bir izleyici kitlesine ulaşarak etkilerini genişletebildiler ve sanatsal yenilikleri teşvik ettiler.
Müzik basımının etkisi, Rönesans döneminde giderek daha popüler hale gelen karmaşık bir tarz olan çok sesli müziğin dolaşımı açısından özellikle önemliydi. Basılı notalar, karmaşık melodik dizelerin, karşı melodilerin ve diğer çok sesli dokuların doğru şekilde iletilmesine olanak sağlarken, elle yazılmış kopyalar çoğunlukla bestecinin niyetini çarpıtabilecek hatalar veya eksiklikler içeriyordu.
Ayrıca müzik basımı, müzik teorisi ve kompozisyonunun gelişimine daha da katkıda bulunan teorik incelemelerin ve müzik talimat kılavuzlarının yayınlanmasını kolaylaştırdı. Besteci ve müzisyenlerin müzik teknikleri hakkındaki bilgilerini paylaşmalarını sağlayarak müzik topluluğu içinde daha fazla fikir ve yenilik alışverişini teşvik etti.
Sonuç olarak, müzik matbaasının icadı şüphesiz Rönesans dönemindeki en etkili icatlardan biriydi; müziğin bestelenme, paylaşılma, korunma ve yayılma biçiminde devrim yarattı ve bu önemli dönemde müzik kompozisyonu ve eğitiminin manzarasını temelden değiştirdi.