Brahms'ın geleneksel form ve teknikleri kullanımına ilişkin bazı spesifik örnekler şunlardır:
1. Sonat Formu :Brahms, bölümlerinde, özellikle sonatlarında, senfonilerinde ve oda müziğinde sıklıkla sonat formunu kullanmıştır. Sonat formu, baştan sona sunulan ve geliştirilen zıt temalarla birlikte bir sergileme, geliştirme ve özetlemeden oluşur.
2. Senfoni :Brahms, her biri geleneksel dört bölümlü yapıya bağlı kalan dört senfoni besteledi:bir açılış allegrosu, daha yavaş bir bölüm (genellikle sonat biçiminde), bir scherzo veya intermezzo ve bir sonuç finali.
3. Konçerto :Brahms piyano, keman ve çello gibi çeşitli enstrümanlar için konçertolar yazdı. Konçertoları tipik olarak hızlı bir açılış hareketi, yavaş ve etkileyici bir orta hareket ve canlı bir son hareketle geleneksel üç bölümlü yapıyı takip ediyor.
4. Varyasyonlar :Brahms, genellikle mevcut melodileri veya halk ezgilerini varyasyonlarının temeli olarak kullanarak temalar üzerinde çeşitlemeler yazmayı severdi. Armonik, melodik ve ritmik dönüşümler yoluyla temanın farklı yönlerini keşfetti.
5. Koraller ve Kontrpuan :Brahms'ın müziği sıklıkla koro ve kontrpuan unsurlarını içerir ve bu onun Barok döneme olan hayranlığını ve J.S. Bach'ın eserleri. Kompozisyonlarında karmaşık ve zengin dokular yaratmak için kontrpuan kullandı.
Brahms, geleneksel form ve tekniklerden yararlanarak ve bunları dönüştürerek kendi benzersiz müzik tarzını yarattı. Klasik yapıları Romantik ifadeyle birleştirerek hem biçimsel olarak tutarlı hem de duygusal açıdan yankı uyandıran müzik ortaya çıkardı. Yaklaşımı, hem muhafazakar bir besteci hem de yeni nesil için geçmişi ustaca yeniden yorumlayan bir besteci olarak ününe katkıda bulundu.