En eski bongolar muhtemelen onları müzik yapmak ve kendilerini ifade etmek için kullanan Küba'daki köleleştirilmiş Afrikalılar tarafından geliştirildi. Zamanla bongolar son, rumba ve salsa gibi Küba müzik türlerinin temelini oluşturdu. Ayrıca diğer Latin Amerika ülkeleri tarafından da benimsendiler ve sonunda dünya çapında yayıldılar.
Bongo davulları, caz ve Latin caz dahil olmak üzere çeşitli müzik tarzlarının geliştirilmesinde önemli bir rol oynadı. 20. yüzyılın başlarında bongolar, Chano Pozo ve Tito Puente gibi ünlü perküsyoncular tarafından caz müziğiyle tanıştırıldı. Çeşitli caz gruplarında popüler bir enstrüman haline geldiler ve caz ile Latin ritimlerinin kaynaşmasına katkıda bulundular.
Amerika Birleşik Devletleri'nde bongolar, Latin müziği patlamasının bir parçası olarak 1950'ler ve 1960'larda popülerlik kazandı. Tito Puente, Machito ve Celia Cruz gibi sanatçıların müziklerinde yer aldılar. Bongolar ayrıca şarkılara vurmalı bir unsur eklemek için kullanıldıkları rock ve pop müzikte de yolunu buldu.
Bugün bongolar, Latin müziği, caz ve çeşitli popüler müzik türleri de dahil olmak üzere birçok müzik türünde önemli bir enstrüman olmaya devam ediyor. Yaygın olarak perküsyon topluluklarında kullanılırlar ve aynı zamanda dünya çapında müzik eğitimi programlarına da dahil edilirler.
Bongo davullarının tarihi, çok yönlülüğünün, ifade gücünün ve insanları müzik yoluyla bir araya getirme yeteneğinin bir kanıtıdır. Bunlar kültürel alışverişin, yaratıcılığın ve Afro-Küba müziğinin zengin geleneklerinin sembolüdür.