1. Diyapazonlar ve Bilimsel Ölçümler:
- 1800'lü yılların başında, hassas müzik perdelerini belirlemek için bilimsel yöntemler kullanılmaya başlandı.
- 1834'te Fransız fizikçi Joseph Sauveur, saniyede 440 devire yakın bir perde üreten bir diyapazon yarattı.
2. Erken Satış Standartları:
- 1800'lerin ortalarında, farklı ülkeler saniyede yaklaşık 430 döngüden 450 döngüye kadar değişen kendi tercih edilen eğim standartlarına sahipti.
- Örneğin, Londra Filarmoni Topluluğu saniyede A =428,6 döngü kullanırken, Paris Konservatuarı saniyede A =439,2 döngü kullandı.
3. Uluslararası Satış Konuşması Konferansı:
- 1885'te, müzik perdesinin standartlaştırılmasını tartışmak üzere Paris'te Uluslararası Perde Konferansı düzenlendi.
- Konferans, standart olarak A =saniyede 435 döngünün benimsenmesini önerdi, ancak bu geniş çapta kabul görmedi.
4. Konser Konuşmasının Etkisi:
- Uygulamada, daha büyük konser salonları ve tiyatrolarda daha parlak ve daha yüksek sesli performanslara duyulan arzunun etkisiyle, 19. yüzyılın sonları boyunca konser perdesi giderek arttı.
- Orkestralar ve enstrüman üreticileri akort perdelerini buna göre yükselttiler.
5. A =440 Hz'nin benimsenmesi:
- 20. yüzyılın başlarına gelindiğinde, A =saniyede 440 devir (veya A440) perdesi birçok ülkede yaygın olarak kullanılmaya başlandı ve kabul edildi.
- Bu kısmen İngiltere'deki kemancı ve orkestra şefi Henry Wood gibi etkili müzisyenlerin etkisinden kaynaklanıyordu.
6. Uluslararası Standardizasyon:
- Sonunda, 1939'da Uluslararası Standartlar Organizasyonu'nun (ISO) bir toplantısında, A440 resmi olarak uluslararası standart adım olarak kabul edildi.
- Karar, A440'ın müzik camiasındaki yaygın kabulüne ve orkestralar, vokalistler ve enstrüman yapımcıları için pratik uygunluğuna dayanıyordu.
1939'daki kuruluşundan bu yana, A440 müzik perdesi standardı olarak kaldı ve dünya çapında farklı bölgeler ve müzik türleri arasında tutarlı akort yapılmasını sağladı.