Geleneksel bir piyano, sesini, müzikal tonlar üretmek için rezonansa giren çekiçlerin tellere vuruşunun etkileşimi yoluyla üretir. Piyanonun ses tahtasının, rezonans odasının ve mekanik bileşenlerinin akustik özellikleri, enstrümanla ilişkilendirilen zengin, sıcak ve dinamik sese katkıda bulunur.
Sentezleyiciler ses üretimi için analog osilatörler, dijital sentez veya örnekleme gibi çeşitli yöntemler kullanır. Ses sentezi ve örnekleme tekniklerindeki gelişmeler etkileyici piyano emülasyonlarıyla sonuçlanmış olsa da, akustik bir piyanoda bulunan fiziksel öğelerin karmaşık etkileşimini yakalamakta hâlâ yetersiz kalabilirler. Bozulma özellikleri, doğal tel rezonansı ve pedal çevirme tepkisi gibi faktörler, gerçek bir piyanonun özgün sesini ve duyarlılığını yeniden yaratmada belirli zorluklar ortaya çıkarabilir.
Ek olarak, çalanın tekniği, dokunma hassasiyeti ve piyanonun klavyesiyle etkileşimi, enstrümanın genel sesine ve ifade gücüne katkıda bulunur. Geleneksel bir piyano çalmanın hissini ve nüanslarını kopyalamak, klavye tasarımı ve dokunmaya duyarlı teknolojilerdeki gelişmelere rağmen synthesizer'ların tam olarak başaramayacağı karmaşık bir iştir.
Bir piyanonun sesini sentezleyicide etkili bir şekilde kopyalamak, örneklemeye, ses sentezine, modelleme tekniklerine ve istenen sesin işlenmesinde yüksek derecede uzmanlığa dikkat edilmesini gerektirir. Titiz bir çabayla bile sentezleyiciler, akustik piyanoyu farklı ve sevilen bir enstrüman yapan ince özelliklerin tümünü mükemmel bir şekilde yakalayamayabilir.
Özetle sentezleyiciler, piyano benzeri tınılar da dahil olmak üzere çok çeşitli sesler sunan, ses sentezi ve emülasyonu için olağanüstü derecede çok yönlü bir araç sağlar. Ancak, bir piyanonun benzersiz ses ve çalma deneyiminden sorumlu olan aynı akustik ve fiziksel süreçleri doğal olarak üretmezler. Modern sentez teknikleri, piyano seslerine olağanüstü yaklaşımlar yaratabilir, ancak yine de orijinal akustik enstrümandan farklı olarak algılanabilecek nüanslar sergileyebilirler.