Çelik davul müziği, 1930'larda Karayip adaları Trinidad ve Tobago'da ortaya çıktı. Batı Afrika'dan köleleştirilmiş insanlar tarafından adalara getirilen geleneksel Afrika davul çalma uygulamalarından gelişmiştir. Bu köleleştirilmiş bireyler, yağ varilleri ve metal kaplar gibi bulunan nesnelerin kullanımını ritmik enstrümanlar yaratmak için uyarladılar.
Çelik Varil Türleri
Her biri benzersiz sese ve çelik davul topluluğu içindeki rolüne sahip çeşitli çelik davul türleri vardır. En yaygın türlerden bazıları şunlardır:
1. Tenor: Bunlar en yüksek perdeli çelik davullardır ve melodi çizgilerini bir kompozisyonda çalarlar.
2. Çift Saniye: Bu davullar daha yüksek bir armoni ve ritmik desen yelpazesi üretir.
3. Gitar Tavaları: "Dördüncü" veya "beşinci" olarak da bilinen bu çelik davullar, orta aralıkta destekleyici armoniler çalar.
4. Bas: Bunlar en büyük çelik davullardır ve topluluğun düşük frekanslı ritmik temelini sağlarlar.
Çelik Varillerin Ayarlanması ve Yapımı
Çelik davulların ton nitelikleri, özel perdeler ve notalar oluşturmak için çelik davulların yüzeyinin dikkatlice dövülmesi ve şekillendirilmesiyle elde edilir. Davullar, çalma yüzeylerinin eğimi değiştirilerek akort edilir, bu da perdelerini etkiler. Çelik varillerin ayırt edici "ping" sesi, metal yüzeyin titreşiminden kaynaklanır.
Çelik Varil Toplulukları
Çelik davul müziği genellikle birden fazla çelik davulcudan oluşan topluluklar tarafından gerçekleştirilir. Grubun her üyesi, yüksek perdeli tenor davullardan alçak perdeli bas davullara kadar grup içinde belirli bir enstrümanı çalıyor. Birlikte karmaşık ritimler ve uyumlu düzenlemeler yaratırlar.
Çelik Davul Grupları ve Kültürü
Çelik bantlar Karayip kültürünün ayrılmaz bir parçası haline geldi. Ünlü Trinidad ve Tobago Karnavalı da dahil olmak üzere çeşitli kültürel festivallerde yer alıyorlar. Çelik davul müziği dünya çapında yayıldı, diğer müzik türlerini etkiledi ve Afrika ritimleri ile Karayip geleneklerinin benzersiz karışımıyla izleyicileri büyüledi.