Kemanın kökenine genel bir bakış:
1. Erken Yaylı Çalgılar:
Kemandan önce Avrupa'da çeşitli yaylı çalgılar kullanılıyordu. Bunlar arasında armut biçimli bir gövdeye sahip olan ve 11. ila 14. yüzyıllar arasında popüler olan rebec ve daha karmaşık bir gövdeye ve klavyeye sahip daha gelişmiş bir enstrüman olan vielle vardı.
2. İtalyan Etkisi:
Bugün bildiğimiz keman, 15. ve 16. yüzyıllarda İtalya'da şekillenmeye başladı. Özellikle Cremona ve Venedik gibi şehirlerdeki İtalyan lutiyeler, kemanın tasarım ve yapımının iyileştirilmesinde önemli bir rol oynadılar.
3.Andrea Amati:
Andrea Amati, ünlü en eski keman yapımcılarından biri olarak kabul edilir. 16. yüzyılın ortalarında Cremona'da faaliyet gösterdi ve kemanın biçimini, oranlarını ve yapım tekniklerini standartlaştırmasıyla tanındı. Enstrümanları işçilikleri ve ton nitelikleri nedeniyle büyük saygı görüyordu.
4. Amati Ailesi:
Andrea Amati'nin oğulları Antonio ve Girolamo Amati, aile keman yapımı geleneğini sürdürdüler ve enstrümanı daha da geliştirdiler. Amati ailesinin kemanları Avrupa çapında müzisyenler tarafından çok aranır hale geldi.
5. Stradivari ve Guarneri:
17. yüzyılın sonlarında ve 18. yüzyılın başlarında, diğer iki İtalyan lutiye, Antonio Stradivari ve Giuseppe Guarneri del Gesù, keman yapımının ustaları olarak ortaya çıktı. Enstrümanları bugüne kadar yapılmış en iyi enstrümanlar arasında sayılıyor ve bugün hala müzisyenler tarafından büyük değer görüyor.
6. Kemanın Yayılması:
Kemanın popülaritesi İtalya'dan Avrupa'ya ve ötesine yayıldı. Klasik müzikten halk müziğine ve geleneksel müziğe kadar çeşitli müzik türlerinde vazgeçilmez bir enstrüman haline geldi.
Zamanla keman, tasarım ve yapım açısından daha fazla iyileştirme ve iyileştirmeye tabi tutuldu, ancak 16. ve 17. yüzyıllardaki İtalyan luthier'ler tarafından oluşturulan temel biçim ve ilkeler, modern kemanın temeli olmaya devam ediyor.