* Dizeleri sessize alma: Cage, tellerin sesini kısmak ve daha vurmalı bir ses yaratmak için piyanonun telleri arasına kauçuk, keçe veya metal parçaları gibi nesneler yerleştirirdi.
* Çekiçlerin değiştirilmesi: Cage aynı zamanda piyanonun çekiçlerini de değiştirerek, tellere vuruş şeklini değiştirmek için onlara keçe veya kauçuk ekleyerek değişiklik yaptı. Bu, daha yumuşak, daha yumuşak bir ses veya daha parlak, daha metalik bir ses yaratabilir.
* Piyanoya ek nesneler ekleme: Cage bazen tuşlar çalınırken ek sesler yaratmak için piyanonun içine vida, cıvata veya yay gibi nesneler yerleştirirdi.
Cage, piyanoyu bu yöntemlerle hazırlayarak çok çeşitli yeni sesler ve dokular yaratmayı ve piyano müziği için yeni olasılıkların önünü açmayı başardı.
İşte Cage'in müziğinde hazır piyanoları nasıl kullandığına dair bazı spesifik örnekler:
* "Sonatlar ve Interludes" (1946-1948) adlı eserinde Cage, hassas, ruhani bir ses yaratmak için hazırlanmış bir piyano kullandı. Telleri lastik ve keçe parçalarıyla susturdu ve çekiçlere keçe iliştirerek yumuşak, yumuşak bir ses yarattı.
* Cage, "4'33" (1952) adlı eserinde, sessiz bir müzik eseri yaratmak için hazırlanmış bir piyano kullanmış, odanın sesinin güçlendirilmesi için tüm telleri susturmuş ve piyanoyu açık bırakmıştır.
* "Variations IV" (1965) adlı eserinde Cage, kaotik, öngörülemeyen bir ses yaratmak için hazırlanmış bir piyano kullandı. Piyanonun içine vidalar, cıvatalar ve yaylar yerleştirdi; bunlar, tuşlar çalındığında çeşitli beklenmedik sesler yarattı.
Cage'in hazırlanmış piyanoları kullanması, geleneksel piyano çalmaktan radikal bir sapmaydı ancak enstrüman ve genel olarak müzik için yeni olanaklar açtı. Çalışmaları diğer bestecilere piyanoyu kullanmanın yeni yollarını keşfetme konusunda ilham verdi ve piyanonun çok çeşitli müzikal sesler ve dokular yaratmak için kullanılabilecek çok yönlü ve etkileyici bir enstrüman olarak yerleşmesine yardımcı oldu.