Bu bağlamda "eleştirel" terimi mutlaka olumsuz bir yargıyı ima etmez; daha ziyade titiz ve anlayışlı bir analizi ifade eder. Değerleme uzmanının, hem öznel hem de nesnel kriterleri dikkate alarak, düşünceli ve analitik bir şekilde işle ilgilenmesini gerektirir.
Eleştirel değerlendirmenin bazı temel unsurları şunlardır:
1. Analiz :Çalışmayı bileşenlerine ayırmak ve bunların bütünü oluşturmak için birlikte nasıl çalıştıklarını incelemek.
2. Yorumlama :Eserden anlam çıkarmak ve onun önemine dair bireysel bir yorum sunmak.
3. Değerlendirme :İşin güçlü yönlerini ve sınırlılıklarını göz önünde bulundurarak kalite ve değer değerlendirmesi yapmak.
4. Bağlamsallaştırma :Anlamını ve alaka düzeyini daha iyi anlayabilmek için çalışmayı tarihsel, sosyal ve kültürel bağlamına yerleştirmek.
5. Karşılaştırma :Diğer benzer eserlerle karşılaştırmalar yapmak veya aynı eserin farklı yönlerini karşılaştırmak.
6. Sentez :Çalışmanın tutarlı ve kapsamlı bir anlayışını oluşturmak için çeşitli analiz ve yorumlama unsurlarını bir araya getirmek.
7. Kişisel Yanıt :Kişinin işe karşı kişisel ve öznel tepkilerini kabul etmek ve bunlar üzerinde düşünmek.
Eleştirel değerlendirme, eserin daha derin bir şekilde anlaşılmasını ve takdir edilmesini teşvik etmeyi, eserin sanatsal ve entelektüel değerlerinin yanı sıra kendi alanındaki etkisi ve öneminin anlaşılmasını sağlamayı amaçlar. Eleştirel düşünmeyi teşvik eder ve okuyucuları çalışmayla kişisel düzeyde ilgilenmeye ve yorumlamaya teşvik eder.