Romanın bir noktasında Winston, bir hurda dükkanında eski moda bir mercan kağıt ağırlığı keşfeder. Mercanları "değerli küçük bir hayvan gibi camla çevrelenmiş" olarak tanımlıyor. Winston, kağıt ağırlığına hayran çünkü 1984 dünyasını dolduran seri üretilen ve standartlaştırılmış öğelerin aksine, geçmişten gelen gerçek bir nesne.
Kağıt ağırlığı aynı zamanda Winston'ın özgürlük ve özgünlük özlemini de temsil ediyor. İnsanların, Okyanusya'nın sıkı kontrol edilen, gözetlemeyle yönetilen dünyasında değil, doğayla uyum içinde yaşayabildikleri bir zamanı hayal ediyor. Kağıt ağırlığı Winston'a bir zamanlar her şeyin farklı olduğu bir zamanı hatırlatıyor ve ona varoluşunun kasvetli ortamında bir umut ışığı sağlıyor.
Ancak camla kaplanan mercanın aynı zamanda güzelliğin ve özgürlüğün kırılganlığını ve geçiciliğini hatırlattığını da unutmamak gerekir. Winston kağıt ağırlığında rahatlık bulsa da, tıpkı Okyanusya'nın baskıcı toplumunda sıkışıp kaldığı gibi, kağıt ağırlığının da hâlâ camın içinde sıkışıp kaldığını biliyor.
Sonuçta, camla kaplı mercan, insan doğasının ve baskı güçleri ile özgürlük arasındaki sürekli mücadelenin bir metaforudur. İşler ne kadar kasvetli görünürse görünsün, değişim ve daha iyi bir gelecek için her zaman umut olduğunu hatırlatır.