1. Işık ve Karanlık:
* ışık genellikle Blanche'nin romantik geçmiş geçmişi ve onun güzellik ve yanılsaması için özlemi ile ilişkilidir. Işığın "büyüsünü" istedi ve yaşını ve kusurlarını gizlemek için loş ışıklı odaları tercih ediyor. "Gerçekçilik istemiyorum. Sihir istiyorum!"
* karanlık Stanley'nin dünyasının sert gerçekliğini, Fransız Mahallesinin Çürümesi ve Blanche'nin kaçamayacağı acımasız gerçeği temsil eder. Stanley "hayvan" dünyasıyla ilişkilidir ve genellikle oyun, karakterlerin yaşamlarının kasvetini ve çürümesini simgeleyen sert aydınlatma kullanır.
2. Tramvay:
* Streetcar genellikle geçmiş bir idealden sert bir hediye olan bir yolculuğu temsil etmek için kullanılır. Blanche, tramvaya gelir, bu yeni gerçekliğe gelmesini sembolize eder ve oyun tramvay onu uzaklaştırarak, deliliğe inişini ve Stanley'nin dünyasından kaçmasını temsil eder.
3. "Kağıt Fener" :
* Bu özel sembol, Blanche ve Mitch'in bir anlık anı paylaştığı sahnede mevcuttur. Kağıt fener yumuşak bir parıltı atıyor, gerçeklikten anlık bir kaçış ve bağlantı şansı olduğunu gösteriyor. Ancak, bu an nihayetinde kısa ömürlüdür ve daha fazla hayal kırıklığına yol açar.
4. Hakikat için bir metafor olarak ışık:
* Oyun boyunca, Stanley'nin dünyasının sert ışığı, Blanche'nin yanılsamalarını yavaş yavaş uzaklaştırıyor. Nihayetinde ortaya çıkıyor ve cephesini koruyamıyor.
5. "Polack" (Stanley'nin adı) :
* "Stanley" adı, "duran bir taş" olarak yorumlanabilen "Stanislaus" un bir türevidir. Stanley, Blanche'nin hayallerini ezen sert gerçekliğin ve "taş" ın somutlaşmışıdır. Genellikle karanlık ve ışığın yok edilmesi ile ilişkilidir.
Nihayetinde, "A Streetcar adlı arzu" daki "ışık", yanılsama ve gerçeklik, güzellik ve çürüme arasındaki çatışmayı ve sert bir dünyada umudun kırılgan doğasını temsil eden karmaşık ve çok katmanlı bir semboldür. Işık ve karanlığın etkileşimi ile oyunun arzu, yanılsama ve masumiyet kaybını araştırmasıdır.