- Bireyselliğe vurgu: Rönesans, Orta Çağ'ın kolektif, feodal kültüründen daha bireyci, kentsel kültüre doğru bir geçişe tanık oldu. Bu, bireyin potansiyeline ve yaratıcılığına daha fazla vurgu yapılmasına yol açtı ve bu, bu dönemde üretilen çalışmalara da yansıdı.
- Klasik kültüre ilgi: Rönesans, Yunanistan ve Roma'nın klasik kültürüne olan ilginin yeniden canlandığını gördü. Bu, Rönesans sanatının, mimarisinin ve edebiyatının gelişimi üzerinde derin bir etkiye sahip olan klasik metinler ve sanat üzerine bir çalışmaya yol açtı.
- Laiklik: Rönesans, Kilise'nin gücünde ve etkisinde bir düşüş gördü ve bu da daha seküler bir kültüre yol açtı. Bu, sanat ve edebiyatta dünyevi konulara daha fazla odaklanmanın yanı sıra bireyin kendi deneyimlerine daha fazla vurgu yapılmasına yol açtı.
- Deneycilik: Rönesans, Orta Çağ'ın soyut, teorik bilgisinden daha ampirik, pratik bilgiye doğru bir geçişe tanık oldu. Bu, gözlem ve deneye daha fazla vurgu yapılmasına yol açtı ve bu, bu dönemde kaydedilen bilimsel ilerlemelere de yansıdı.
- Hümanizm: Rönesans düşünürleri insanın doğuştan gelen potansiyeline inanıyordu. Eğitimle insanın büyük şeyler başarabileceğine inanıyorlardı. Bu, Dante, Petrarch ve Erasmus gibi hümanist yazarların eserlerine de yansıyor.