1. Satürn V Roketi: Apollo 11, o dönemde yapılmış en güçlü roket olan Satürn V roketi kullanılarak uzaya fırlatıldı. Üç aşamadan oluşuyordu ve Apollo uzay aracını ve mürettebatını Ay'a taşımasına olanak tanıyan 7,5 milyon poundluk itme kuvveti üretti.
2. Apollo Komuta ve Hizmet Modülü (CSM): CSM iki bölümden oluşuyordu:Komuta Modülü (CM) ve Servis Modülü (SM). CM, üç astronotun Ay'a gidiş ve dönüş yolculukları sırasında yaşam alanıydı. Yaşam destek sistemleri, kontroller, aletler ve iletişim cihazları sağladı. SM, tahrik sistemini, oksijen ve hidrojen tanklarını, elektrik üretmek için yakıt hücrelerini ve su tanklarını içeriyordu.
3. Ay Modülü (LM): "Kartal" olarak da bilinen LM, ay yüzeyine inen ve astronotları ay yörüngesindeki CSM'ye geri getiren uzay aracıydı. İki aşaması vardı:Ay'a inen İniş Aşaması ve astronotları CSM'ye geri götüren Yükseliş Aşaması.
4. Uzay Aracı Bilgisayarları: Apollo 11, Apollo Rehberlik Bilgisayarı (AGC) ve İptal Rehberlik Sistemi (AGS) dahil olmak üzere birçok bilgisayar kullandı. AGC, uzay aracının navigasyonu, rehberliği ve kontrolünden, hesaplamaların yapılmasından ve uzay aracının tutumunun ve iticilerinin kontrolünden sorumluydu. AGS, birincil bilgisayar arızası durumunda yedek sistem olarak görev yaptı.
5. Araç Dışı Hareketlilik Birimleri (EMU): Yaygın olarak "uzay giysisi" olarak bilinen EMU, astronotların uzayın zorlu ortamında uzay aracı dışında görevler gerçekleştirmesine olanak tanıyan karmaşık bir sistemdi. Oksijen, basınç, sıcaklık düzenlemesi, hareketlilik ve iletişim yetenekleri sağladı.
6. İletişim Sistemleri: Apollo 11, Dünya ile ve uzay aracının farklı bileşenleri arasında iletişim halinde kalmak için büyük ölçüde iletişim sistemlerine güveniyordu. Bu sistemler arasında VHF ve S-band radyoların yanı sıra aya inişin canlı görüntülerini dünya çapında milyonlarca izleyiciye aktaran bir televizyon kamerası da vardı.
7. Isı Kalkanı: CSM'nin ısı kalkanı, Dünya atmosferine yeniden giriş sırasında çok önemli bir rol oynadı. Astronotları ve uzay aracını, havanın sürtünmesinden kaynaklanan ve 2.760°C'nin (5.000°F) üzerindeki sıcaklıklara ulaşan aşırı ısıdan korudu.
8. Paraşütler: Apollo 11, uzay aracının inişini yavaşlatmak ve okyanusa güvenli bir iniş sağlamak için paraşüt kullandı. CM'nin hızını Pasifik Okyanusu'nda hafif bir sıçramaya ulaşana kadar azaltmak için üç ana paraşüt aşamalı olarak yerleştirildi.
Bu teknolojiler, diğer pek çok şeyin yanı sıra, Apollo 11'in başarısında ve tarihi ilk insanlı aya inişin gerçekleşmesinde kritik öneme sahipti.