2. Kültürel önemi: İlkel sanat, onu üreten toplumun kültürel ve dini inançlarıyla yakından bağlantılıdır. Genellikle sadece estetik amaçlardan ziyade törensel, ritüelistik veya sembolik amaçlara hizmet eder.
3. Doğal malzemeler: İlkel sanat sıklıkla ahşap, taş, kil, tüy ve hayvan derileri gibi doğal malzemeleri içerir. Bu malzemeler sanatçının çevresinde kolayca bulunabiliyor ve sanat eseri ile doğal dünya arasındaki bağlantıyı yansıtıyor.
4. Sembolizm ve soyutlama: İlkel sanat, fikirleri ve anlamları iletmek için sıklıkla semboller ve soyut formlar kullanır. Bu semboller manevi varlıkları, doğal olayları veya sanatçının topluluğu içindeki sosyal ilişkileri temsil edebilir.
5. Stilize gösterimler: İlkel sanat genellikle insan figürlerinin, hayvanların ve bitkilerin stilize edilmiş temsillerini içerir. Bu temsiller basitleştirilmiş formlarla, geometrik desenlerle veya abartılı özelliklerle karakterize edilebilir.
6. Sınırlı renk paleti: İlkel sanatta, genellikle bitkilerden, minerallerden veya hayvansal ürünlerden elde edilen pigmentler gibi doğal kaynaklardan elde edilen sınırlı bir renk aralığı kullanılabilir.
7. İşbirliğine dayalı yapı: İlkel sanat bazen tek bir sanatçı tarafından değil, bir topluluk veya kabilenin işbirliğiyle yaratılır. Bu kolektif yaklaşım, grubun ortak kültürel değerlerini ve geleneklerini yansıtır.
8. Bölgesel çeşitlilik: İlkel sanat, farklı kültürler ve coğrafi alanlar arasında önemli bölgesel çeşitlilik sergiler ve her toplumun benzersiz sanatsal ifadelerini ve geleneklerini yansıtır.
9. Tarihsel önemi: İlkel sanat, geçmiş uygarlıkların ve yerli toplulukların kültürel mirası, inançları ve uygulamaları hakkında değerli bilgiler sağlar. İnsan sanatının ve yaratıcılığının tarihine ve evrimine bir bakış sunuyor.
10. Çağdaş etki: İlkel sanat, modern ve çağdaş sanat dünyasındaki çeşitli sanat hareketlerini ve tarzlarını etkileyerek sanatçılara geleneksel olmayan teknikleri, formları ve kültürel ifadeleri keşfetme konusunda ilham verdi.