Tap dansı, 19. yüzyılın başlarında Amerika Birleşik Devletleri'nde ortaya çıktı ve kökleri Afro-Amerikan ve İrlanda etkilerine kadar uzanıyor. Step dansının kökenleri, Afrika'dan köleleştirilmiş insanların getirdiği vurmalı Afrika stilleri ve İrlanda step dansının ayak hareketleriyle bir araya gelmesiyle başladı. 19. yüzyılın ortalarına gelindiğinde step dansı, âşık sahnelerinde sergilenen farklı bir dans tarzıydı. Özellikle Harlem Rönesansı sırasında popüler bir performans sanatına dönüştü.
Tap dansı, çeşitli sesler yaratmak için öncelikle ayakkabının topuğu, topu ve parmağını kullanır. Bu sesler, canlı ve enerjik performanslar yaratmak için senkoplu ritimler, karmaşık adımlar ve gösterişli ayak hareketleriyle birleştirilir. Tabanlarına metal plakalar tutturulmuş step ayakkabılarının kullanılması, dansçıların yere vuruş şekline bağlı olarak hem net, vurmalı sesler hem de yumuşak, boğuk sesler üretmelerine olanak tanır.
Tap dansı, karıştırma, kanat çırpma, top değiştirme, geri çekilme, topuk tıklamaları ve ayak parmaklarının durması gibi çeşitli adım ve hareketlerden oluşur. Dansçılar bu hareketleri ritmik kalıplar oluşturmak, melodiler üretmek ve solo ve grup rutinlerini gerçekleştirmek için kullanırlar.
Tap dansı zaman içinde çeşitli aşamalardan ve tarzlardan geçmiştir. 1920'lerin ilk "ritim tap" stilinden 1940'lar ve 1950'lerin daha karmaşık koreografisine ve doğaçlama yönlerine kadar, step dansı sürekli olarak gelişti. Ayrıca step dansının yeni ve dinamik versiyonlarını yaratmak için swing, caz, hip-hop ve bale gibi diğer dans formlarından da etkilenmiştir.
Bugün step dansı sevilen ve canlı bir sanat formu olmaya devam ediyor ve dünya çapında yetenekli dansçılar tarafından yapılıyor. Broadway prodüksiyonlarından konser salonlarına, sokak performanslarından dans stüdyolarına kadar pek çok farklı mekanda sahnelenmeye devam ediyor.