İşte nedeni:
* Erken Sinema: İlk film yapımcıları, hareket yanılsamasını yaratmak için donma çerçevesine benzeyen stop-motion teknikleri kullandılar. Bu teknikler erken animasyon filmlerinde ve özel efektlerde kullanılmıştır.
* Yavaş hareket ve yüksek hızlı kameralar: Film teknolojisindeki gelişmeler, farklı hızlarda görüntüleri kaydedebilen yavaş hareket ve yüksek hızlı kameraların geliştirilmesine yol açtı. Bu teknikler, film yapımcılarının zamanı manipüle etmesine ve bir sahne içindeki belirli anları izole etmesine izin vererek etkili bir şekilde donma çerçevesi etkisi yarattı.
* Video teknolojisi: Video kaydı ve düzenlemenin ortaya çıkması, donma çerçeveleri oluşturmayı çok daha kolay hale getirdi. Video editörleri artık bir video sırasındaki belirli çerçeveleri duraklatabilir ve izole edebilir.
Bu nedenle, donma-çerçeve etkisinin, film ve video teknolojisindeki birçok yenilikçinin kümülatif çabalarının bir sonucu olduğunu söylemek daha doğrudur.
Buluşu atfetmek için belirli bir kişiyi arıyorsanız, tek bir isim vermek zordur. Bununla birlikte, donma çerçevesi etkisinin evrimine katkıda bulunan film ve video teknolojisinin geliştirilmesinde bazı önemli figürler şunlardır:
* Eadweard Muybridge: 19. yüzyılda yüksek hızlı fotoğrafçılıkla öncü çalışması, yavaş hareket ve donma çerçeve tekniklerinin yolunu açtı.
* Georges Méliès: Bu erken film öncüsü, çalışmasında donma çerçevesinin erken biçimlerini sergileyen durma-motion tekniklerini ve görsel efektleri denedi.
* Erken film ve video mühendisleri ve mucitler: Yavaş çekim kameralarının geliştirilmesi ve video düzenleme yazılımı, donma çerçevelerinin oluşturulma ve manipüle edilme kolaylığına önemli ölçüde katkıda bulundu.
Bu nedenle, tek bir mucitte odaklanmak yerine, donma çerçeve tekniklerinin evriminde rol oynayan çok sayıda bireyin katkılarını takdir etmek daha uygundur.