1. Antik Çağlar:
- Cadılar genellikle şifacılar, bilge kadınlar ve doğaya tapanlar olarak görülüyordu.
- Büyücülük büyü, şifalı bitkiler ve maneviyatla ilişkilendirildi.
-Bazı kültürler cadılara geleneksel tıp konusundaki bilgilerinden dolayı büyük saygı duyuyordu.
2. Orta Çağ Dönemi (Avrupa):
- Hıristiyanlığın yükselişi, büyücülüğü sapkınlık ve şeytana tapınmayla ilişkilendirerek algıda bir değişime yol açtı.
- Talihsizliklerden, mahsul kıtlığından, doğal afetlerden ve hastalıklardan cadılar sorumlu tutuldu.
- 1487'de yayınlanan kötü şöhretli bir kitap olan Malleus Maleficarum, cadı avını körükledi ve cadıların belirlenmesi ve cezalandırılması için yönergeler sağladı.
3. Erken Modern Dönem (Avrupa ve Amerika):
- Kitlesel histeri ve zulümle karakterize edilen cadı avları yoğunlaştı.
- Cadı davaları yürütüldü; suçlanan cadılar, itiraf almak için vahşice işkenceye maruz kaldı.
- Çoğunluğu kadın olmak üzere binlerce masum insan idam edildi veya kazığa bağlanarak yakıldı.
4. Aydınlanma Çağı:
- Aydınlanma Çağı rasyonelliğe ve şüpheciliğe doğru bir değişimi beraberinde getirdi.
- Daha önce büyücülüğe atfedilen olgular için bilimsel açıklamalar ortaya çıktıkça, büyücülüğe olan inanç azaldı.
5. Romantik Dönem:
- Romantik dönemde, genellikle edebiyat, folklor ve hikaye anlatımıyla ilişkilendirilen büyücülüğe olan ilginin yeniden canlandığı görüldü.
- Cadılar, kurgusal eserlerde doğaya ve büyüye bağlanan romantik figürler haline geldi.
6. Günümüz:
- Günümüz toplumunda cadı algısı farklılık göstermektedir.
- Bazıları cadıları Wicca'nın veya diğer modern paganizm biçimlerinin uygulayıcıları olarak görüyor.
- Bazıları cadıları filmlerde, TV şovlarında ve kitaplarda popüler kültürün temsilleriyle ilişkilendiriyor.
Suçlanan cadıların tarihsel olarak karşılaştığı zulüm ve ayrımcılığın gerçekte herhangi bir gerçek temelden ziyade batıl inançlardan, kadın düşmanlığından ve toplumsal korkulardan kaynaklandığını belirtmek önemlidir.