Ancak, sihirbazın kendisi genellikle en statik karakter olarak kabul edilir.
* Değişmez: Sihirbaz hikaye boyunca bir sahtekarlık olmaya devam ediyor. Gerçek bir büyüme yaşamıyor veya değerli dersler öğrenmiyor.
* Öncelikle bir çatışma kaynağı: Sihirbazın yalanları ve manipülasyonları hikayenin planının çoğunu yönlendirir.
* Otoritenin yüzeyselliğini temsil ediyor: Sihirbazın gücü, kör güvendeki kusurları ve görünüşlerin ötesine bakma ihtiyacını vurgulayarak yanılsama ve aldatmaya dayanıyor.
Bazıları Batı'nın Kötü Cadı'nın da çok az değişiklik sergilediğini iddia edebilirken, yoğun duyguları ve motivasyonu nedeniyle daha dinamik bir karakter.
Nihayetinde, sihirbaz en statik karakter olarak öne çıkıyor çünkü amacı dış otoriteye güvenmenin tehlikelerini ve kendi içinde güç ve cesaret bulmanın önemini ortaya çıkarmak.